Paul McCartney aan de IJssel: met Matthijs van Nieuwkerk, Nico Dijkshoorn, Lea Kliphuis, Jared Grant, Thomas Meeuwis, Vedran Mircetic, Sven Hammond, Zac Chapman en Michael Prins

Er zijn van die avonden, waar je eigenlijk bij had moeten zijn. Het overkwam me gelukkig, afgelopen zaterdag in De Hip in Deventer. Aan de vooravond van de dertigste Deventer Boekenmarkt bruiste onze stad van de activiteiten. Terwijl langs de IJsselkade en op de pleinen duizenden nog lege boekenkramen werden geplaatst, startte in de oude stadstuinen rond Het Klooster poëziefestival Het Tuinfeest. Even verderop aan de Brink kwam cultureel café De Hip op stoom met Wartaal. Een literaire en muzikale avond die dit jaar volledig in het teken stond van Paul McCartney. Dat had ook weer alles met Deventer als Boekenstad te maken. Toch was er vooral muziek. Heel veel mooie muziek.

Die ene keer dat McCartney in Deventer te vinden was

Fonz Scheepstra is de Keizer van De Hip, zoals presentator Matthijs van Nieuwkerk afgelopen zaterdag in een uitverkochte beatkelder verklaarde. En Fonz besloot onlangs samen met Matthijs, die ook aan De Hip verbonden is, een feestje rond Paul McCartney te bouwen. Om Sir Paul te eren en om nog eens stil te staan bij die ene keer dat hij in Deventer te vinden was. Samen met zijn gezin bracht McCartney op 19 augustus 1976 een bezoek aan drukkerij De Lange-Van Leer in de Deventer Raambuurt. Dat was om de drukproeven te bekijken van Linda's Pictures, een boek dat later dat jaar zou verschijnen. Dat was de literaire link, die er natuurlijk moest zijn deze avond. Die link bleek een prachtig excuus om vooral heel veel fantastische Nederlandse muzikanten uit te nodigen om hun favoriete McCartney-liedjes te zingen. Wat een goed idee.

Met Matthijs van Nieuwkerk

Net zo heet als in The Cavern

Het was bloedheet in de muziekkelder. We grapten wat over een vergelijking met The Cavern, terwijl we in de coulissen stonden te wachten, vlak voor aanvang. 110 bezoekers, strak uitverkocht. Matthijs trapte af en kondigde Thomas Meeuwis aan. Deze singer-songwriter, die momenteel in Woodstock The Story de zangpartijen van The Who voor zijn rekening neemt, opende de avond met een indrukwekkende vertolking van The Fool On The Hill. 

De eerste druk van Linda's Pictures

Daarna was het tijd om nog eens even stil te staan bij dat verhaal van de McCartney-familie in Deventer. Ik vond het erg leuk dat ik hiervoor door Fonz gevraagd was. Er volgde een vrolijk gesprekje met Matthijs, waarbij ik de eerste druk van Linda's Pictures kon laten zien. Het boek was weer even terug in de stad waar het ooit van de persen rolde. Dankzij mijn Beatlesmaatje Jan Cees ter Brugge, die zijn exemplaar nog in allerijl opstuurde. Dat bezoek van Paul en familie, de fotografie-carrière van Linda, de inhoud van het boek....we hadden er wel een avond over kunnen praten, maar ja...zo werkt dat natuurlijk niet. In vier minuten vlogen we door de materie [video]. Wie er nog eens wat meer over wil lezen, reik ik hierbij mijn blogs aan over de McCartneys in Deventer en Linda als fotografe.

De soulfulle stem van Jared Grant

Ik vond het gezellig met Matthijs. We hadden een goede chemie. Natuurlijk is Matthijs een Dylan- en een Aznavour-liefhebber, maar het viel me op met hoeveel plezier hij deze McCartney-avond vormgaf. Daaruit sprak voor mij een enorme oprechtheid om er iets moois van te maken. Sympathiek. Na ons gesprek was het ruim baan voor een heel fijn gezelschap van Nederlandse singer-songwriters en muzikanten. De mooiste McCartney-liedjes kwamen voorbij. Zo vertolkte Lea Kliphuis met Vedran Mircetic (De Staat) de pareltjes For No One, I Will en Jenny Wren. Idols-finalist Jared Grant werd door Sven Hammond vakkundig begeleid (in zang en op toetsen) bij The Long and Winding Road, Yesterday en Ebony & Ivory. Jareds soulfulle stemgeluid zorgde bijna voor een explosie aan energie rond het podium. Wat een timbre, wat een timing, wat een talent.

Backstage met Sven (Hammond) Figee, Zac Chapman, Jared Grant en Thomas Meeuwis

Thomas Meeuwis kreeg de zaal aan het zingen

Zac Chapman (Electric Componay) stortte zich op het wat oudere McCartney-werk, waaronder And I Love Her en, in duet met Lea, Love Me Do. Een bijzondere vermelding mag er zeker zijn voor Thomas Meeuwis die opnieuw ten tonele verscheen en twee nummers van het legendarische Wings-album Band On The Run Speelde: een akoestische versie van Let Me Roll It waar de blues van afspatte én het titelnummer van het album. In zijn eentje! Ik denk dat dit nog nooit vertoond is. Geholpen door het enthousiast meezingende publiek werkte hij zich vakkundig door Band On The Run heen. Michael Prins (De Beste Singer Songwriters van Nederland) bracht intense versies van Blackbird, My Valentine en de Golden Slumbers-medley van het Abbey Road-album. 

 Michael Prins

Nico Dijkshoorn was geëmotioneerd

Temidden van al die muzikale schoonheid, was er ook tijd voor Nico Dijkshoorn. Met een column die als tweeluik werd gebracht, had Nico eerst de lachers op zijn hand en liet hij het publiek vervolgens met een brok in de keel achter. Veel journalisten en columnisten hebben de afgelopen weken de magie van Paul McCartneys Carpool Karaoke proberen te verklaren, zoekend naar wát ons zo ontroerde. In de beelden, de gesprekjes, de muziek. Nico deed dat poëtisch, terugblikkend op zijn eigen jeugd. Wanneer het gezin Dijkshoorn gezamenlijk naar een Beatlesplaat luisterde, verstomden de discussies. Het was de muziek van The Fab Four die voor verbinding zorgde. When I'm Sixty-Four: Nico herinnerde zich nog goed hoe die klanken door de woonkamer schalden. Inmiddels bereikt hij zelf bijna die leeftijd, vertelde hij ons. Nog steeds kan hij de inmiddels 76-jarige Paul McCartney dat lied achter de piano zien spelen, in het filmpje met James Corden. Muziek die generaties overbrugt. Nico's emotie werd bijna tastbaar in de overvolle Deventer muziekkelder. De avond werd mooier en mooier.

Nico Dijkshoorn

Een kerkdienst voor de Heilige Sir Paul

De Carpool Karaoke-scène over Let It Be, waarin James Corden en McCartney herinneringen ophalen aan Mother Mary en Cordens vader en opa, was de opmaat naar het slot van de avond. Alle artiesten verzamelden zich rond de piano om, met het publiek, nog één keer die McCartney-klassieker te zingen. Het werd een kleine kerkdienst, voor de Heilige Sir Paul. We hebben er van genoten. Het was nog lang napraten en afkoelen op het terras van één van de mooiste stadspleinen van Nederland. Kan zelfs Liverpool niet tegenop.