Hoe George Harrisons All Things Must Pass pas later de erkenning kreeg die het verdiende

Het was zijn 26ste verjaardag toen George Harrison op een koude februaridag in 1969 een demo maakte voor een nieuw nummer voor The Beatles. De band had die winter eerst een week in de grote en koude Twickenham Studios gezeten. Het plan was om daar de repetities voor het nieuwe album Let It Be (dat aanvankelijk Get Back zou heten) te filmen. Net als de aanloop naar het liveconcert, dat onderdeel van de film zou worden. Het werd allemaal niets in die Twickenham Studio's en al snel verkasten de Fab Four naar een knusser onderkomen in het Apple-gebouw. Daar hing Harrison zijn gitaar om en zong hij de eerste regels van een nieuwe compositie: Sunrise doesn't last all morning....

Beslist veelbelovend

In januari al had Harrison diverse pogingen gedaan om All Things Must Pass, zijn kersverse liedje, onder de aandacht van de andere drie te brengen. Er werden wat pogingen gedaan het in te studeren. Met name de samenzang in het refrein klinkt beslist veelbelovend, al was de band duidelijk nog zoekende. Je kunt je best voorstellen hoe goed dit uiteindelijk had kunnen worden. En je vraagt je af waarom het nummer aan de kant werd geschoven: [video]

Muzikale inspiratie door The Band

George was in die tijd erg gecharmeerd van het geluid van The Band. Hij roemde het album Music From Big Pink, dat een half jaar eerder was verschenen. De sound op de plaat inspireerde George om de sitar terzijde te schuiven en zich weer op het schrijven van gitaarnummers te richten. Eind 1968 verbleef George veel in Amerika, bij Bob Dylan. In die periode jamde Harrison regelmatig met de leden van The Band, Dylans muzikale maten. 

Harrison bij Dylan thuis, eind 1968

Instructies voor John Lennon achter het orgel

In een interview in de jaren '80 vertelde George een journalist dat hij The Bands The Weight had gehoord en zodoende op het muzikale idee voor All Things Must Pass kwam. Beide nummers hebben ook wel dezelfde trage, akoestische feel. Je snapt het. George wilde trouwens zo graag dat All Things Must Pass op de sound van The Band leek, dat hij John Lennon voorstelde zijn gitaar te verwisselen voor het Lowry-orgel. Dat orgel horen we ook terug op Lucy In The Sky With Diamonds. Dus nam Lennon plaats achter de toetsen. Ik heb hier een prachtig stukje [video] waarin Harrison Lennon uitleg geeft hoe hij All Things Must Pass op het orgel moet spelen. Kijk even mee, alsof je een fly-on-the-wall bent:

De tekst kwam uit het Taoïsme

De tekstuele inspiratie voor All Things Must Pass kwam uit geheel andere hoek trouwens. Wel uit eentje die voor de hand ligt. Eind jaren '60 was George hevig geïnteresseerd geraakt in Oosterse filosofie. In 1966 publiceerde de Amerikaanse psycholoog en schrijver Timothy Leary het volgende gedicht:

All Things Pass - Lao-Tzu

All things pass

A sunrise does not last all morning

All things pass

A cloudburst does not last all day

All things pass

Nor a sunset all night

All things pass

What always changes?

Earth...sky...thunder...

mountain...water...

wind...fire...lake...

These change

And if these do not last

Do man's visions last?

Do man's illusions?

Take things as they come

All things pass

De metaforen van Het Weer

Leary was op zijn beurt geïnspireerd door de Tao Te Ching en beide bronnen raakten blijkbaar een snaar bij Harrison. Daarbij nam hij voor zijn openingscouplet bijna letterlijk de eerste strofen van Leary's gedicht over. Niets dat mooi is, blijft. Maar ook: niets dat naar is, blijft. Alles gaat voorbij, zeiden onze wijze oma's en opa's ons. Harrison gebruikte daarbij opnieuw de metaforen van Het Weer, zoals hij ook bij Here Comes The Sun deed: Sunset doesn't last all evening, A mind can blow those clouds away, After all this, my love is up and must be leaving, It's not always going to be this gray.

George en Pattie: ook dat ging voorbij

Pas later erkenning

Hoe gevoelig en filosofisch het nummer ook was, met de demo die George eind februari 1969 vastlegde, kreeg hij het niet voor elkaar om All Things Must Pass op één van de laatste twee Beatlesalbums te krijgen. Net als Let It Down en het prachtige Isn't It A Pity, ook uit die periode. Met name John Lennon was totaal niet geïnteresseerd in hetgeen Harrison te berde bracht. Ironisch genoeg werden de afgewezen nummers allemaal highlights op Harrisons eerste en zeer succesvolle soloalbum dat na het uiteengaan van The Beatles verscheen. [video]