The Lovely Linda McCartney

Een paar weken geleden schreef ik dat Paul en Linda McCartney zich in het najaar van 1969 met hun kinderen een tijd terugtrokken op het Schotse platteland. De vervallen boerderij in Campbelltown vormde het toevluchtsoord voor de McCartneys in de periode waarin The Beatles als band uit elkaar vielen. Paul had even tijd nodig om tot zichzelf te komen nadat John Lennon had aangegeven dat hij de stekker uit The Beatles wilde trekken. De immer optimistische McCartney zag er even geen gat meer in. Daarbij maakten de grote hoeveelheden whiskey die hij dagelijks tot zich nam, het er ook niet veel beter op. Het was Linda die Paul er door sleepte en aanspoorde verder te gaan met zijn leven. Eén van de bloglezers liet me weten dat ze graag eens wat meer over Linda te weten wilde komen. Deze week dus een monumentje voor The Lovely Linda, zoals Paul zijn inmiddels overleden liefde bezong.

Linda en één van haar favoriete Appaloosa-paarden

Een eerste ontmoeting in de Bag O'Nails Club

Paul liep Linda Eastman op 17 mei 1967 tegen het lijf in de befaamde Bag O'Nails-club. Het Londense etablissement in Soho, om de hoek bij Regent Street was de favoriete hang-out van veel popsterren in de swinging sixties. De Amerikaanse fotografe, net in Londen gearriveerd, was er die avond met de leden van The Animals. Linda, die in Amerika bezig was een carrière op te bouwen als popfotografe, werkte aan een belangrijke opdracht. Ze mocht de fotografie verzorgen voor het boek Rock And Other Four Letter Words van journalist J. Marks. Paul nodigde haar die avond uit om zich aan te sluiten bij zijn stapgroepje en het gezelschap verplaatste zich naar een andere club, de Speakeasy. Niet lang daarna stond Linda foto's te maken tijdens de persbijeenkomst ter ere van de release van het nieuwe Beatlesalbum Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Maar wie was deze Linda Eastman, die een steeds hechtere band leek te ontwikkelen met Paul McCartney?

Linda en Paul tijdens één van hun eerste ontmoetingen, mei 1967

Linda was het onderwerp van een Amerikaanse hit uit 1947!

Linda werd op 24 september 1941 in New York City geboren uit Joodse ouders. Haar vader, die zich had opgewerkt tot topadvocaat, had zijn familienaam Epstein (!) laten veranderen in Eastman. Hij wilde in niets meer herinnerd worden aan zijn zware en armoedige kindertijd. De Eastmans behoorden tot de upperclass van New York City en Linda was het gewend dat schilders als Willem de Kooning en Mark Rothko regelmatig bij haar ouders over de vloer kwamen. Net als de componisten Harold Arlen en Jack Lawrence. Laatstgenoemde componeerde in 1947 zelfs het mierzoete liedje Linda voor haar! Het werd een hit. [filmpje]

Linda ging met JoJo naar Tucson Arizona

Linda was een dromer. Ze hield van dieren en de natuur en keek liever uit het raam dan in haar studieboeken. Bovendien was ze wars van uiterlijk vertoon. Na het behalen van haar High School-diploma verhuisde ze met haar toenmalige vriendje Joseph 'Mel' See mee naar zijn geboorteplaats Tucson, Arizona. Joseph stond later vermoedelijk model voor de man die in het Beatlesnummer Get Back bezongen wordt:

JoJo was a man who thought he was a loner

But he knew it wouldn't last

JoJo left his home in Tucson, Arizona

For some California grass

In Tucson startte Linda met een opleiding Kunstgeschiedenis. Kort nadat ze in 1962 haar moeder door een vliegtuigongeluk verloor, trad ze met Mel in het huwelijk. Het paar kreeg in 1963 een dochter, Heather. Linda's interesse voor natuurfotografie groeide, geïnspireerd als ze was door het indrukwekkende landschap van Arizona. Ze schreef zich in voor een fotografieopleiding en al snel verschenen haar foto's in magazines en gidsen. Echtgenoot Mel was voor zijn onderzoeken steeds vaker en langer van huis. Het huwelijk strandde. 

Linda met Heather

Terug naar New York

Linda pakte haar boeltje en nam Heather mee terug naar New York. Daar sprokkelde ze als persfotograaf haar inkomen bij elkaar. Ze weigerde om te teren op het fortuin van haar familie, die overigens niets te maken heeft met de Eastman Kodak-familie, zoals vaak ten onrechte wordt beweerd. Door haar vrienschap met popfotograaf David Dalton kreeg Linda de kans om bands als The Animals en The Rolling Stones te fotograferen. Haar carrière kreeg een impuls toen ze de vaste fotograaf werd van de Fillmore East, het belangrijkste poppodium van New York. Linda kreeg een groot aantal beroemdheden voor haar lens. Van Frank Zappa tot Simon & Garfunkel. Van Cream tot The Doors. Van Jimi Hendrix tot Janis Joplin. Haar stijl van fotograferen kenmerkte zich als onconventioneel. Net als haar eigen uiterlijk overigens. Linda deed geen moeite zich in welk keurslijf dan ook te persen. Ze droeg a-modieuze kleding en was niet het minst onder de indruk van de wereld van de glitter en de glamour. Het maakte haar een opvallende verschijning.

Linda fotografeerde Jimi Hendrix in 1968

De ontwapenende foto van Lennon en McCartney

Toen Linda dus door een speling van het lot in mei 1967 in Londen in gesprek raakte met Paul McCartney, leek dit een haast logische gebeurtenis in de carrière die haar min of meer overkwam. In 1966 had ze The Beatles overigens tijdens hun Amerikaanse tournee gefotografeerd, maar dat was als één van velen. Daarbij was er geen sprake geweest van een persoonlijke ontmoeting met de band. Die was er wel tijdens de perspresentatie van het album Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, op 19 mei 1967 in het huis van Brian Epstein. Linda raakte opnieuw in gesprek met Paul én maakte de ontwapenende foto van Lennon en McCartney die elkaar de hand schudden:

Linda zou in de nadagen van The Beatles nog vele bijzondere foto's van de band maken

Driemaal is scheepsrecht

Korte tijd na deze tweede ontmoeting met Paul vertrok Linda weer naar New York. Ze had Pauls telefoonnummer inmiddels in haar bezit, maar het kwam voorlopig niet meer van een weerzien. In het jaar dat daar op volgde overleed Brian Epstein, maakten The Beatles hun Magical Mystery Tour-film, reisden ze af naar India om te mediteren met de Maharishi en werd er gewerkt aan het White Double Album. Paul McCartney en zijn toenmalige verloofde Jane Asher deden er intussen alles aan om hun relatie te laten werken. Het bleek tevergeefs. In mei 1968 vloog Paul met John Lennon en een aantal assistenten naar New York om het Apple-label te lanceren. Tussen de fotografen in het Americana-hotel ontwaardde hij ineens weer de lange blonde gestalte die hem deed denken aan twee eerdere ontmoetingen in Londen, bijna een jaar geleden. Paul vroeg haar telefoonnummer en dat leidde tot een aantal ontmoetingen in de VS en Engeland die het begin van hun relatie markeerden. 

Linda en Paul met Heather op hun trouwdag

Anoniem op stap in New York

In oktober 1968 verbleef Paul 10 dagen bij Linda en Heather in New York. Voor het eerst kreeg hij de kans om redelijk anoniem kennis te maken met de plek waar hij als Beatle meerdere malen in het middelpunt van de belangstelling had gestaan. Tussen Paul en Linda's dochtertje Heather klikte het goed en uiteindelijk trokken Linda en Heather bij Paul in. Paul adopteerde Heather als zijn eigen dochter. In maart 1969 trouwde Linda met Paul en in augustus werd hun dochter Mary (vernoemd naar Pauls Mother Mary uit Let It Be) geboren. The Beatles vielen langzaam maar zeker uiteen en McCartney raapte zichzelf juist weer bijeen, geholpen door de standvastige en nuchtere Linda. In een heel leuk filmpje, geschoten op High Park Farm in Schotland, is het prille gezinsgeluk van de McCartneys te zien: [filmpje]

Een tuin vol verweesde dieren

Het was Paul die er na het uiteengaan van The Beatles op aandrong dat Linda een actieve muzikale rol zou spelen in zijn solocarrière. Linda leerde toetsen spelen en trad, al was het eerst tegen wil en dank, toe tot Wings. Door haar voorliefde voor Reggae-muziek inspireerde ze Paul tot het schrijven van een aantal nummers in dit genre. Het gezin McCartney groeide met de komst van Stella (1971) en James (1977). Linda en Paul namen hun kinderen mee de hele wereld over, tijdens de Wings-tournees. Toch was Linda het liefst thuis, op High Park Farm in Schotland, in de stadswoning aan Cavendish Avenue of op het landgoed bij Peasmarsh op het platteland van Londen, waar ze inmiddels een dierentuin vol verweesde dieren had aangelegd. Linda hield van koken, moestuinieren en bleef fotograferen. Haar foto's geven een mooi intiem inkijkje in het leven van haar hechte gezin. Er zijn interessante fotoboeken met haar werk verkrijgbaar.

Eén van Linda's vele originele familiefoto's, genomen op High Park Farm in Schotland

Gevecht tegen borstkanker

In de jaren '90 werd Linda steeds actiever als dierenrechteactiviste. Samen met haar goede vriendin Carla Lane schreef ze zelfs een aantal liedjes over het onderwerp. Als overtuigd vegetariër legde ze zich toe op het schrijven van een kookboek en het ontwikkelen van vleesvervangende producten. Geholpen door haar bekendheid gaf ze een enorme boost aan deze nieuwe markt. Het leven van de McCartneys stond echter stil toen in december 1995 borstkanker bij Linda werd ontdekt. Er volgde een zware periode waarin Linda chemokuren en zelfs een beenmergtransplantatie onderging. De ziekte leek overwonnen, maar sloeg begin 1998 opnieuw toe. Linda nam in april dat jaar afscheid van haar beste vrienden, waaronder Chrissie Hynde van The Pretenders en mede-activiste Carla Lane en vertrok met haar gezin naar de familieranch in Arizona. Op 15 april reed ze nog één keer met haar paard door het haar zo geliefde landschap. Ze verzwakte verder en bleef op bed liggen met Paul naast zich, samen wachtend op het einde. Op 17 april 1998 stierf Linda, temidden van haar gezin. Dat is deze week alweer 19 jaar geleden.

Eén van de laatste keren dat Linda gefotografeerd werd, tijdens een modeshow van dochter Stella

Groot gemis

Vanzelfsprekend waren Paul en de kinderen kapot van haar dood. Tot op de dag vandaag uiten de McCartney-kinderen hun liefde en gemis voor hun bijzondere moeder in interviews of via hun social media-kanalen. Stella McCartney vertelde ooit hoe zeer haar eigenzinnige moeder (die vaak twee verschillende sokken droeg) haar nog steeds beïnvloedt als mode-ontwerpster. Mary werd net als moeder, fotografe en ontwikkelde ook een liefde voor vegetarisch koken. De stille en wat onzekere James worstelde jarenlang met het verlies van zijn moeder. Heather leidt een teruggetrokken bestaan in de VS. Bij het naderen van haar sterfdag zijn in ieder geval Stella en Mary naar het familiehuis in Arizona gereisd, om hun moeder te herdenken. Beide McCartney-dochters delen deze week opvallend veel foto's van het woestijnlandschap via hun social media-kanalen. Hun stille missie is duidelijk. Althans voor wie goed oplet.

Een paard in de kerk

Paul eerde Linda op 10 juni (Londen) en 22 juni (New York) met twee indrukwekkende herdenkingsdiensten. Aanwezig waren onder andere Sir George Martin, George Harrison en Ringo Starr. Joanna Lumley las het gedicht Death Is Nothing At All, het Brodsky Kwartet speelde The Lovely Linda en een doedelzakspeler verzorgde een soloversie van Mull of Kintyre. Een groep studenten van het Liverpool Institute of Performing Arts bracht Blackbird. De bijeenkomst in New York werd bijgewoond door Linda's Amerikaanse familie. In de Riverside Church was zelfs Linda's favoriete paard bij de herdenkingsdienst aanwezig. Haar postuum verschenen album Wild Prairie, dat zich vooral focuste op haar liefde voor dieren en haar activisme, bereikte in Amerika slechts de middelste regionen van de album top-100. Het maakte niet uit, het was Linda's statement en haar enorme drang om de wereld een beetje beter te maken. 

De liedjes voor Linda

Linda inspireerde Paul enorm als componist. Zo verwees hij in zijn ultieme liefdeslied Maybe I'm Amazed regelrecht naar de kracht die zij hem rond het uiteengaan van The Beatles gaf. Paul richtte zich in het werkelijk magistrale nummer Dear Boy aan Linda's ex-man Melville See. My Love werd een grote hit en The Lovely Linda vormde de openingstrack van Pauls eerste soloalbum In Waterfalls zong Paul over de angst Linda te verliezen. Graag kom ik nog eens terug op deze liedjes. Ook op Linda als fotografe trouwens, want ik kan in deze blog onmogelijk alles laten zien en horen. Ik deel daarom vandaag het meest bijzondere nummer waarvoor Linda de inspiratie vormde. Samen met de beelden van het jonge McCartney-gezin, veelal gemaakt in Schotland, is het een zeer ontroerend monument voor de liefde tussen twee mensen [filmpje]:

Maybe I'm amazed at the way you love me all the time
Maybe I'm afraid of the way I love you
Maybe I'm amazed at the the way you pulled me out of time
And hung me on a line
Maybe I'm amazed at the way I really need you

Maybe I'm a man and maybe I'm a lonely man
Who's in the middle of something
That he doesn't really understand
Maybe I'm a man and maybe you're the only woman
Who could ever help me
Baby won't you help me understand

Maybe I'm a man and maybe I'm a lonely man

Who's in the middle of something
That he doesn't really understand
Maybe I'm a man and maybe you're the only woman
Who could ever help me
Baby won't you help me understand

Maybe I'm amazed at the way you're with me all the time
Maybe I'm afraid of the way I leave you
Maybe I'm amazed at the way you help me sing my song
Right me when I'm wrong
Maybe I'm amazed at the way I really need you