Kwam het er toch nog van, een paar weken geleden. Op een vroege donderdagochtend in maart bezocht ik met Wibo, Jan Cees en Michiel van het Fab4Cast-team de expositie Paul McCartney: The Lyrics. Een last minute-besluit, nu de coronaregels wat versoepeld waren. Eigenlijk konden we het ook niet verder uitstellen, want het was de laatste week waarin de expositie in de imposante hal van The British Library te zien was. Dus boekten we trein- en vliegtickets. Dus gingen we naar Londen.
Amper 24 uur
Wibo en ik arriveerden al op woensdagavond, per trein. Geweldig om bijna pal voor The British Library de hal van St. Pancras Station uit te wandelen. Direct rode dubbeldeckers, zwarte taxi's. Helemaal Londen. Het was ook al even geleden voor me. In juni 2019 was ik er voor het laatst, toen The Analogues hun Abbey Road-sessie opnamen in de gelijknamige studio. Nu diende zich een nieuw Beatles-avontuur aan in de Britse hoofdstad. De plek waar zoveel Beatlesverhalen bij elkaar komen. Achter een deel van die verhalen zouden we aan gaan, in de amper negen uur die we als team bij elkaar waren.
British Library
Jan Cees en Michiel troffen we de volgende ochtend. Zij waren in alle vroegte naar Londen gevlogen. De versgezette koffie in het café van The British Library smaakte dan ook goed, nadat we al even poseerden onder de gigantische banier met McCartney's afbeelding en de aankondiging van de expositie. "Wat zouden ze achteraf met zo'n banier doen?" droomde Jan Cees. We vonden de expositie langs de achterwand van de centrale hal. Klein maar smaakvol opgezet. Zo'n zeventien meter aan panelen, telde Michiel. Met originele handgeschreven songteksten en foto's. In lijsten en vitrines. In de verschillende secties hingen kleine geluidsboxen, waaruit zachtjes de muziek klonk, die hoorde bij een deel van de teksten.
Het bijbehorende boek
Paul McCartney: The Lyrics opende op 5 november 2021 en ondersteunde de publicatie van het gelijknamige boek, waarin Paul afgelopen najaar een selectie van 154 liedjes presenteerde, die hij in de periode 1956-heden schreef. Ongetwijfeld hebben velen van jullie de twee banden in de harde kartonnen cassette inmiddels in de boekenkast staan. Een prachtig kijk- en leesboek, vol foto's, persoonlijke verhalen en dus die songteksten. Fab4Cast wijdde er eind vorig jaar al een mooie en informatieve bespreking aan, waarbij ook Yorick van Norden te gast was.
Van potlood, naar zwart naar rood
Zoals Paul in dat boek zijn leven aan de hand van zijn songteksten vertelde, zo vormde de bescheiden expositie in de British Library ook een kijkje in het leven van McCartney. Wel een heel bescheiden kijkje, moet ik zeggen, aan de hand van enkele teksten en foto's (van Michael McCartney en Linda McCartney). Toch is het altijd bijzonder om met je neus op het werk van de meester te kunnen staan. We zagen hoe Paul voor Here, There and Everywhere met een potlood begon te krabbelen, waarna hij overstapte op een zwarte pen en eindigde in rode inkt. De jonge songwriter die een tekst start, weglegt en weer oppakt. Vol doorhalingen en alternatieve zinnen en woorden. Je hoort er meer over in de podcast die we tijdens de bezichting opnamen.
Netjes uitgeschreven
Niet alle songteksten waren de originele versies, die echt tijdens het componeren tot stand waren gekomen. Althans, zo leek het ons. Bij Here, There and Everywhere, maar ook bij Jenny Wren en Pipes of Peace was dat wel het geval. Dubbel beschreven blaadjes, doorhalingen, uit een schrift of notitieblok gescheurd. Maar de keurig uitgeschreven teksten van Yesterday en Hey Jude konden onmogelijk de oorspronkelijke versies zijn. Wel netjes uitgeschreven door de Meester, maar haast zeker in een later stadium. Misschien tijdens het opnameproces, misschien nog later, misschien... speciaal voor deze expositie? We weten het niet. In elk geval kwamen alle teksten uit het MPL-archief dat al jaren minutieus door McCartneys archiefteam wordt beheerd. Die inspanningen betalen zich vooral uit in het boek, minder in de expositie. [video]
The famous Beatle Paul McCartney
Sfeervol was het wel, in de hal van de British Library. Terwijl we naar Pauls handschriften tuurden passeerde een bibliothecaris met een schoolklas. Meisjes en jongens van een jaar of zeven. "This is from the famous Beatle Paul McCartney, but you probably won't know him," lichtte de bibliothecaris toe, terwijl ze een armgebaar richting de panelen maakte. De kinderen wierpen er een snelle blik op, maar moesten verder. Zij waren daar niet voor Paul. Toch maakte het me blij dat jonge kinderen in Engeland al jong in contact gebracht werden met hun rijke (literaire) geschiedenis.
Shakepeare, Wilde en Lennon
Die rijke geschiedenis was ook zeker te vinden in de naastgelegen schatkamer van de British Library. We namen er nog een kijkje, nadat we alles bij McCartney gezien hadden. Een zwak verlichte ruimte, vol vitrines met de meest spectaculaire selectie handschriften uit de (Britse) geschiedenis. Ook daar was een vitrine gereserveerd voor The Beatles. Terecht. Ze lagen er tussen Shakespeare, Oscar Wilde, Hildegard von Bingen en Frédéric Chopin. Zo zagen we de originele tekst van A Hard Day's Night, die John Lennon op de achterkant van een verjaardagskaart voor Julian pende. Net als In My Life, waarin hij oorspronkelijk melding maakte van zijn herinneringen aan Penny Lane, en... een nooit gebruikte songtekst uit 1967 van George Harrison. Ook zagen we Macca's Michelle, nog voordat hij er de Franse passages aan toevoegde. Nieuwsgierig? Ook naar de rest van onze Mad Day Out in Londen? Zet even lekker onze podcast op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten