zaterdag 22 juni 2019

Rocketman & Nowhere Man: Elton John en John Lennon (1)

Vorige week zag ik de film Rocketman over Elton John. Veel wist ik niet over Elton, behalve dat zijn leven niet altijd eenvoudig is geweest. Hoewel ik minder uit de voeten kon met de musicalscènes vond ik de film ontroerend waar het ging om Eltons muzikale reis, zijn moeizame relatie met zijn ouders en de onvoorwaardelijke vriendschap die tekstschrijver Bernie Taupin hem bood. En natuurlijk was er de link met The Beatles. In het bijzonder met John Lennon. Vandaag deel 1 van een tweeluik dat ik over de twee mannen schreef.


Een foto van The Beatles in het kantoor van Dick James
In één van de scènes in Rocketman zien we de 21-jarige pianist-componist Reginald Dwight met zijn tekstschrijver Bernie Taupin in 1968 het kantoor van DJM Records auditie doen voor Dick James. Die was goed gecast vond ik. Ik herkende James met zijn hoornen bril direct in het personage. Ook de wat ruige en cynische benadering die de man op het jonge talent losliet, zal vast goed doordacht zijn. We weten dat de Beatlesuitgever, die met John Lennon en Paul McCartney in Northern Songs stapte, de songschrijvers in 1969 vleugellam maakte, als het ging om de beschikking over hun uitgeefrechten. Op Dick James' vraag hoe Reginald als artiest door het leven wilde gaan, antwoordde de laatste stamelend 'Elton'. Zoekend naar een achternaam, viel zijn oog op een ingelijste foto van The Beatles, waarna hij met 'John' als toevoeging op de proppen kwam. Ik nam aan dat het zo gegaan moet zijn, maar was verrast want had daar nog nooit iets over gehoord of gelezen. Ron Bulters, de voorzitter van Beatlesfanclub.nl is tevens een groot Elton John-kenner en berichtte me dat de film op dit punt aan de haal gaat met de waarheid: "Elton speelde in Bluesology met ELTON Dean en Long JOHN Baldry. Daar komt zijn naam vandaan." Dank aan Ron.




Hoe de paden van Elton en John elkaar kruisten
In Rocketman zien we Eltons sterrenstatus verder toenemen, terwijl zijn leven ontspoort. Zoekend naar liefde, erkenning en zijn eigen identiteit vlucht hij in een hedonistisch bestaan vol drank, drugs, seksuele uitspattingen en niet te stoppen koopmanie. Wetend dat de paden van Elton John en John Lennon elkaar in de jaren '70 zouden kruisen, was ik benieuwd of we daar in die periode iets van zouden terugzien in Rocketman. Dat gebeurde niet. Mij inspireerde het om juist eens te kijken hoe het zat met die korte vriendschap tussen de twee artiesten.




Elton viel binnen bij de opnamen van Walls and Bridges
In juli 1974 streek John Lennon opnieuw neer in New York. Na een verblijf in Los Angeles, met zijn vriendin May Pang, startte Lennon een nieuw muzikaal project dat zou resulteren in het album Walls and Bridges. In de Record Plant East-studio, waar Lennon werkte aan het nummer Whatever Gets You Through The Night, viel Elton John spontaan binnen. Laatsgenoemde was in Amerika om het album Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy op te nemen. In een interview met Peter Hamill van Rolling Stone vertelde John:

Elton sort of popped in on the sessions for Walls and Bridges and sort of zapped in and played the piano and ended up singing 'Whatever Gets You Thru the Night' with me. Which was a great shot in the arm. I'd done three quarters of it, 'Now what do we do?' Should we put a camel on it or a xylophone? That sort of thing. And he came in and said, 'Hey, I'll play some piano!

John, Elton en de onlangs overleden Dr. John in Los Angeles

Maar ging het allemaal wel zo?
De aanloop naar die sessie zit eigenlijk heel anders in elkaar, als we May Pang in haar boek Loving John mogen geloven. Ze beschrijft hoe ze zich met John in hun nieuwe appartement in 434 East 52nd Street in New York installeerde. In die week kregen ze bericht van ene Tony King. Ik vond via Wikipedia een in 1947 geboren Amerikaanse acteur, oud-voetballer en politiek activist. Zou dat 'm zijn geweest? Werkte Tony voor Elton? Hier tast ik even in het duister. Deze Tony was blijkbaar een kennis van Lennon. King was van plan om samen met Elton John van Engeland naar New York te varen, met de Ms France. Wanneer ik lees dat Elton zijn album Captain Fantastic op een bootreis naar New York schreef, lijkt het verhaal te kloppen. Lennon was verheugd dat het duo naar The Big Apple kwam en stelde voor dat ze zijn inmiddels 11-jarige zoon Julian zouden meenemen. Er werd contact gelegd met Johns ex-vrouw Cynthia, die instemde met de plannen, maar Julian wel wilde vergezellen. 11 jaar. Je kunt je er iets bij voorstellen. Lennon zat daar niet op te wachten, maar liet zich overtuigen door May. Dus stapten Cynthia en Julian samen met Elton en Tony op het grote passagiersschip dat hen naar The Big Apple zou brengen. Elton herinnerde zich de bootreis met Julian als volgt:

Julian was a dream. He waited for us outside our staterooms, escorted us to the dining room, always made sure we had good seats at all the events on board.


John met Julian, May en Cynthia staan op de achtergrond

De vier arriveerden in New York
Dus stonden John en May op een gegeven moment oog in oog met de kersverse passagiers van de Ms France. May omschrijft die ontmoeting gedetailleerd in haar boek. John was gereserveerd tegenover Cynthia, omhelsde Julian en gaf Elton en Tony vervolgens ook een hug. Julian mocht bij zijn vader logeren, Cynthia ging naar vrienden. Een paar dagen later arriveerden Elton en Tony in het nieuwe appartement van John en May. Daar liet John Elton een aantal tracks van Walls and Bridges horen. Elton was onder de indruk en werd door John uitgenodigd om mee te spelen. Volgens May koos Elton zelf voor Whatever Gets You Through The Night. De track bood hem mogelijkheden om er zelf iets creatiefs aan toe te voegen, was zijn argument. Daar zou de discussie zijn ontstaan of het nummer hitpotentie had. Volgens Lennon niet, volgens Elton wel.


Elton verliet uitgeput de studio
In haar boek omschrijft May dat de sessie voor Whatever snel en voorspoedig verliep, maar dat de samenzang op Surprise Surprise een behoorlijke bevalling bleek. Het viel Elton zwaar om de goede timing te vinden in het meezingen van de tweede stem. Om twee uur 's nachts, na uren ploeteren, kapte Lennon de sessie af door te zeggen dat het goed genoeg was. Elton verliet de studio binnen enkele tellen. Uitgeput.

Bij die sessie zou het niet blijven. Elton en John zouden elkaar nog een aantal keren ontmoeten. Onder andere tijdens het legendarische optreden in Madison Square Garden in New York, dat bijna niet door was gegaan. Daarover volgende week meer.



2 opmerkingen: