Geen toevallige toeschouwer
MacKernan was niet eens een toevallige toeschouwer, die een kijkje kwam nemen omdat hij hoorde dat The Beatles in town waren. Hij werkte in het Birmingham Repertory Theatre, als decor-assistent. Zijn iets oudere vriend Robin Stubbs ontwierp kostuums voor televisieprogramma's van de BBC. Deze Stubbs was ingehuurd op een filmset bij West Malling Airstation en nodigde Paul MacKernan uit om mee te gaan en de handen uit de mouwen te steken. Voordat hij het wist, had hij een baantje te pakken. In een interview vertelde Mackernan dat hij ter plekke, op de set, een sollicitatiegesprek van vijf minuten voerde en aan de slag kon. Zijn loon? 95 pond per week, plus 35 pond voor onkosten. Een behoorlijke som geld in de sixties.
MacKernan was niet eens een toevallige toeschouwer, die een kijkje kwam nemen omdat hij hoorde dat The Beatles in town waren. Hij werkte in het Birmingham Repertory Theatre, als decor-assistent. Zijn iets oudere vriend Robin Stubbs ontwierp kostuums voor televisieprogramma's van de BBC. Deze Stubbs was ingehuurd op een filmset bij West Malling Airstation en nodigde Paul MacKernan uit om mee te gaan en de handen uit de mouwen te steken. Voordat hij het wist, had hij een baantje te pakken. In een interview vertelde Mackernan dat hij ter plekke, op de set, een sollicitatiegesprek van vijf minuten voerde en aan de slag kon. Zijn loon? 95 pond per week, plus 35 pond voor onkosten. Een behoorlijke som geld in de sixties.
 |
| Eén van de foto's die Paul Mackernan als fly on the wall maakte. |
De locatie was tweede keus
In "Het Londen van The Beatles" (Lewisohn, Schreuders, Smith) las ik dat het eigenlijk niet de bedoeling was bij de luchthaven van West Malling te gaan filmen. De beoogde Shepperton Film Studio's bij Heathrow Airport bleken volgeboekt. Dus streek het Beatlescircus tweeënveertig kilometer verderop neer. Piet Schreuders bezocht de locatie eind jaren negentig. In zijn genoemde publicatie vinden we een studie van het terrein.
 |
| Paul Mackernan, met op de achtergrond The Beatles |
Paul gaf zijn ogen goed de kost
Terug naar september 1967. Paul Mackernan kon aan de slag. Hij werd ingezet om de grote showtrap te bouwen, waarvan we The Beatles in de film Magical Mystery Tour zien afdalen. De trap werd aan de achterzijde met steigers verstevigd, maar was volgens Mackernan niet al te stevig. "Wanneer je er tegen zou leunen, viel hij zo om," lees ik in een interview met hem. Het waren redelijk lange dagen op de filmset. Stubbs en Mackernan moesten 's gedurende vier weken ochtends om acht uur aanwezig zijn. Tegen zevenen konden ze 's avonds naar hun hotel. Volgens Mackernan was het eenvoudig om overal op terrein rond te hangen. Het was lastiger om binnen te komen in de hangar. Toch lukte het hem zijn ogen goed de kost te geven. Uit zijn verhaal blijkt niet of hij The Beatles per verrassing als "sterren op de set" trof, of dat Mackernan al vanaf dag één wist bij welk bijzonder project hij betrokken was. "We verbleven in een goed hotel, dicht bij het vliegveld. The Beatles zaten dichtbij in een ander hotel," vertelde hij. Mackernan herinnert zich hoe Paul McCartney hem hielp over het hek te klimmen om op het hotelterrein bij The Beatles gebruik te maken van het zwembad. Dat werd snel opgemerkt door het personeel, waarna de decorjongen het terrein weer moest verlaten. Ook leende Mackernan volgens eigen zeggen zijn auto aan Ringo, die zin had in een ritje naar de andere kant van het vliegveld.
Een echte fly on the wall!
De jonge Mackernan wist zowaar een figurantenrol in de film te bemachtigen. Zonder dat hij daar op uit was, trouwens. Bij het filmen van de bekende scène uit I Am The Walrus, werden vier politieagenten op een meer dan tien meter hoge muur geplaatst. Eén van de mannen bleek hoogtevrees te hebben, dus haastte Mackernan zich naar de Magical Mystery Tour-bus en trok hij het politiekostuum aan. Niet veel later stond Paul, als kleinste agent, in de rij op het hoge schot. "We hielden elkaars handen vast om te voorkomen dat we er af zouden vallen," vertelde de gelegenheidsacteur later." Wanneer ik de verkorte versie van de clip opzoek, zie ik de agenten staan. Hoog op de muur. Zou de jonge Mackernan met zijn slanke postuur de tweede van rechts zijn? Het is lastig te zien.
Een aannemelijk verhaal
Hebben we twijfels bij de interessante avonturen van deze man? Nee, zijn verhaal wordt aannemelijk bij het zien van een aantal foto's die hij op de set wist te maken. Mackernan was de ultieme fly on the wall (hoe toepasselijk) terwijl The Beatles hun legendarische clip filmden. Over het maken van die foto's werd overigens ook niet moeilijk gedaan, las ik.
 |
| Mackernan assisteert Mal Evans bij het verstellen van Ringo's hi-hatt. |
The Beatles Unseen
Jaren later toonde Paul zijn foto's op de jaarlijkse Beatlesconventie in het Connaught Hotel in Wolverhampton, zo vertelde hij. Dat zorgde ervoor dat hij, in de jaren die volgden, regelmatig gebeld werd door handelaren die interesse zijn foto's hadden. Via een tussenhandelaar kwamen zijn foto's in het bezit van Mark Hayward die er zijn enorme fotoverzameling over The Beatles mee uitbreidde. Hayward publiceerde de foto's in zijn lijvige naslagwerk "The Beatles Unseen" (2005) en tekende er het verhaal van Paul Mackernan bij op. In het Engeland van 1967 kon je dus, zomaar, als jonge setbouwer, in een Bealtesavontuur belanden. Prachtig, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten