Nog even over John & Yoko in Denemarken: ik kreeg post uit Denemarken! (of: over het onbekende Lennon-nummer Radio Peace)

Regelmatig krijg ik de meest hartelijk en aardige e-mails van bloglezers. De afgelopen weken zaten daar twee berichten uit Denemarken bij. Jaap van Vliet mailde me dat hij zelf woonachtig is in Denemarken en dat het 50-jarig jubileum van John en Yoko's bezoek, rond de jaarwisseling van 1969/1970, ook in de Deense pers gememoreerd is. Jaap stuurde me nog wat foto's en informatie. Ook voegde hij een heel leuk avontuur toe, van een 16-jarige jongen, die destijds tot de Lennons wist door te dringen. Op zoek naar een verhaal voor zijn schoolkrant. Al met al kreeg ik nog meer inzicht over het hoe en waarom van de gebeurtenissen in Noord-Jutland. Veel dank, Jaap! Ook dank aan Harry Sluijter, die me mailde dat hij vroeger veel in die omgeving bij vrienden verbleef. Van een goede vriendin had hij al eens het verhaal gehoord dat de dorpskapper John en Yoko ooit gekortwiekt had. En zo raakt de Beatlesgeschiedenis nog steeds aan allerlei persoonlijke herinneringen en ervaringen van lezers. Mooi!

Puzzelstukjes op hun plek

In mijn kerstblog schreef ik over het huis waar de Lennons die winterse weken in Denemarken verbleven. Toen ik er afgelopen september rondliep, probeerde ik aan de hand van een interieurfoto na te gaan of er iets veranderd was op die plek. Ik kwam er niet goed uit, tot in een vriendelijk mailtje ontving van de bewoners: het gebouw uit 1969 was gesloopt en zij woonden in een pand dat er pas na die tijd was neergezet. Door de informatie die Jaap van Vliet me stuurde, weet ik inmiddels meer over dat oorspronkelijke pand. Ook begrijp ik waarom Tony en Melinda Cox (Kendall) juist dáár neerstreken. Langzaam vallen de puzzelstukjes op hun plek!

Geen boerderijtje maar een pastorie

Eerst nog eens even over de verblijfplaats van de Lennons. Dat bleek geen boerderijtje te zijn, maar een vrij groot complex, genaamd Kettrup. Het was een oude pastorie, die dezelfde naam droeg als de parochie Kettrup, behorende bij de Deense volkskerk en bisdom Aalborg. Het parochiehuis was ten tijde van John en Yoko's verblijf in gebruik als filmschool. Dat verklaart misschien ook waarom filmmaker Tony Cox er met zijn vrouw een woonruimte kon huren. Wellicht vanwege internationale contacten in de filmwereld. Hoe dan ook, de familie Cox streek er neer en kon de Lennons er bijna een maand onderdak bieden. 

Kettrup, het oude parochiehuis waar de Lennons verbleven.

Tony en Melinda werkten voor de universiteit

Uit de informatie die ik ontving, kreeg ik ook het antwoord op de vraag waaróm Tony en Melinda naar Noord-Jutland verhuisden. Het stel was namelijk door de Nordenfjord Werelduniversiteit in het nabijgelegen Thy aangesteld als leraren. Uit een artikel op de website van het archief van Thy begreep ik dat de universiteit op humanistische waarden gestoeld was. Ook blijkt dat de woonlocatie van Tony en Melinda te klein werd bevonden voor een persconferentie, hoewel de pers de Lennons na een week daar wist te traceren en maar blééf aankloppen. De lange toegangsweg, die vanaf de doorgaande weg naar het huis kronkelt (ik reed hem zelf afgelopen najaar) werd op een gegeven moment geblokkeerd, om nieuwsgierige journalisten op afstand te houden. Volgens de lokale pers zouden minstens 100 journalisten, vanuit allerlei landen, een poging hebben gewaagd de Lennons te bezoeken.

Dwars door het Deense landschap

De persconferentie die op 5 januari 1970 werd gehouden, vond plaats in de Werelduniversiteit (Verdensuniversitet) die zo'n 50 kilometer verderop lag, in de plaats Skyum. Dat moet een hele tocht geweest zijn, over de smalle en besneeuwde wegen, dwars door het winterse landschap. Dit is één van de foto's die Jaap me stuurde. Of we de familie Lennon en Cox onderweg zien, is niet duidelijk. De foto hoort in ieder geval tot de verslaglegging die door de pers in die periode verzorgd werd.

Ook dook er een foto op van John, Yoko en Kyoko op het terrein van de Werelduniversiteit, vermoedelijk met grondlegger en rector Aage Rosendal Nielsen.

Scholier Karsten probeerde John en Yoko te spreken

Het leukst is het verhaal over Karsten Højen. Deze 16-jarige scholier besloot zich een dag vóór die persconferentie, met een aantal vrienden, te melden bij de pastorie waar John en Yoko verbleven. Hun plan? Een interview voor de schoolkrant afnemen. De ambitieuze jonge verslaggevers kregen te horen dat de Lennons niet thuis waren, maar de volgende dag een persconferentie zouden geven. Karsten regelde een kennis, die hem (en vermoedelijk nog wat redactieleden) op maandagochtend naar Skyum reed, zodat hij Lennon en Ono daar alsnog kon ontmoeten. De autorit viel niet mee. Door hevige sneeuwval kwamen ze pas na twaalf uur 's middags (het moment van de persconferentie) aan. Het feest was al voorbij.

De rector streek over zijn hart

Toen Karsten oog in oog stond met rector Aage Rosendal, was de teleurstelling ongetwijfeld van zijn gezicht te lezen. Rosendal besloot John en Yoko, die nog aanwezig waren, te vragen of ze toch nog even met een verslaggever van de Skovshoved Schoolkrant wilden praten. Karsten had geluk, hij was welkom. Voor hij het wist, zat hij oog in oog met John, Yoko, Kyoko, Tony en Melinda. Dat was wel even iets anders dan stilletjes aansluiten en meeschrijven bij een persconferentie waar ervaren journalisten de kastanjes uit het vuur zouden halen. In een interview met het dagblad Nordjyske (4 januari, 2010) bij het veertigjarig jubileum van de gebeurtenissen, vertelde Karsten dat hij helemaal geen vragen voorbereid had. Ook wist hij meer van The Rolling Stones, waar hij eigenlijk fan van was. Karsten was met name geïnteresseerd in John Lennons politieke vredescampagnes. 

John speelde een onbekend nummer voor Karsten

Karsten nam het interview op en vertelde dat Lennon en Ono hem aanspoorden om de vredesboodschap ook vooral lokaal op zijn eigen school te verspreiden, met posters en happenings. Eigenlijk vond ik dat detail wel ontroerend. Terwijl alle invloedrijke persmensen vertrokken zijn, pleiten twee bevlogen kunstenaars dat een lokale puber ook zijn best moet doen de vredesboodschap te verspreiden. Het zegt voor mij genoeg over het idealisme van waaruit John en Yoko in die tijd opereerden. Na het interview zong Karsten het kerstlied Dejlig Er Den Himmel (Lovely Is The Sky) met het stel. John en Yoko kenden het lied niet, maar volgens Karsten werd er volop geïmproviseerd, zelfs door het zingen van een tweede stem. De jongen vroeg Lennon ook om de oude jazz-gitaar, die in de hoek stond, op schoot te nemen en een liedje te spelen. John stemde de gitaar en zong Give Peace A Chance, gevolgd door het nummer Radio Peace, dat volgens Karsten nooit elders gespeeld was. Via de site Meet The Beatles For Real vond ik een foto die vermoedelijk tijdens die geïmproviseerde sessie gemaakt is. Hij staat als openingsfoto in deze blog.

Ik vond zowaar een actiefoto van Karsten en zijn schoolkrantvrienden!

Radio Peace zal ongetwijfeld ooit uitkomen

Karsten had genoeg stof voor een lang artikel in de schoolkrant van januari. De tape met het interview en het nummer Radio Peace is nog steeds in het bezit van de journalist-in-de-dop, die later overigens cultureel adviseur van Noord-Jutland werd. In het artikel uit 2010 vertelde hij de cassette in een bankkluis te bewaren, als gezamenlijke belegging (met zijn schoolkrant-vrienden?) voor de toekomst. Inmiddels zijn we tien jaar verder en is het nummer Radio Peace nog niet verschenen. De kans is aanzienlijk dat we de komende decennia nog gaan kennismaken met een onuitgebracht Lennon-nummer. Wanneer ik de titel door Google haal, schotelt YouTube me twee filmpjes voor van Lennons Bed In's. In het onderschrift lees ik dat John het nummer ook tijdens die evenementen speelde. Het geluid van de filmpjes is echter weggehaald. Circuleert Radio Peace dan toch al? De beste opname zal ongetwijfeld die van Karsten Højen zijn. Die versie ligt voorlopig nog even veilig in een kluis in Noord-Denemarken, tot Karsten (inmiddels 66) de tijd rijp acht zijn opname met de wereld te delen. Best een bijzonder vooruitzicht!