Angel in Disguise: hoe Paul McCartney en Ringo Starr op afstand samen een nog onuitgebracht nummer schreven

In deze coronaweken zie ik dat muzikanten volop online samenwerken aan muzikale projecten. Er flitsen heel wat creatieve filmpjes voorbij, waarop ieder vanuit zijn eigen huiskamer bijdraagt aan het samen spelen van een nummer. Wie had zoiets een paar maanden geleden kunnen bedenken?

George Harrison en Julian Lennon

Natuurlijk is het 'op afstand' muzikaal samenwerken ook weer niet nieuw. Zeker niet in Beatlesland. Zo namen Paul McCartney en Stevie Wonder begin jaren '80 hun Ebony and Ivory-video vanuit Engeland en de Verenigde Staten op. Een handige video-editor zorgde ervoor dat Paul en Stevie toch aan één piano zaten te zingen. In die tijd vergde dat meer technische inventiviteit dan tegenwoordig. 

Meespelen op elkaars demo's of platen kwam ook al regelmatig voor in het pre-internettijdperk. Je kon immers tapes heen en weer sturen. In 1991 stuurde Julian een brief met tape naar George Harrison, met het verzoek of George een gitaarsolo wilde inspelen op het nummer Saltwater. George nam een aantal passages op en stuurde de tape terug. Uiteindelijk horen we hem niet op de single spelen, maar nam Julian wel onderdelen uit Georges solo over. Ook alweer een staaltje lange afstands-muziekmaken tussen 'leden' van de grote Beatlesfamilie. Zo zijn er nog wel wat meer voorbeelden te noemen. [video]

De eerste en enige McCartney-Starr compositie?

Twee weken geleden verscheen het bericht dat er een cassette op is gedoken, met een demo van Paul McCartney, bedoeld voor Ringo Starr. De opname stamt waarschijnlijk uit 1991 en was bedoeld voor Ringo's album Time Takes Time, dat destijds in de maak was. Pauls pakketje ging per post naar Ringo, die het nummer aanvankelijk wel zag zitten. Tenminste, dat concludeer ik maar, want Ringo besloot zelf een extra couplet aan Angel in Disguise toe te voegen en het nummer officieel op te nemen. Dat deed hij op 9 september 1991 in de Conway Studios in Los Angeles. Wat was het grappig om te lezen dat Peter Asher (de broer van Jane) het nummer voor Ringo produceerde. Opmerkelijk genoeg haalde deze eerste en enige McCartney-Starr compositie uiteindelijk het album niet, maar werd de voorkeur gegeven aan het nummer What Goes Around, geschreven door Rick Suchow. In een Engelstalige Beatlesblog las ik dat Ringo destijds in het blad Beatlefan (1992) nuchter uitlegde waarom hij niet automatisch voor een McCartney-Starr compositie koos: 

 You see, they expected that because it's McCartney and Starr, anyone in their right mind would put that on. It just didn't fit the space we needed on the album... this is my best shot, in my opinion, of my album.

De demo van Paul voor Ringo

Geschikte kandidaat

Daarmee gaf Ringo de voorkeur aan een wat meer mainstream popnummer, dan het rap-achtige riedeltje dat Paul voor hem componeerde. Nadat Ringo had besloten Angel in Disguise niet te gebruiken, kwam de tape in het bezit van Tony Prince, die als DJ voor Radio Luxembourg werkte. Via Alan Crowder van Pauls productiemaatschappij MPL kreeg Prince in mei 1992 de vraag op zoek te gaan naar een geschikte kandidaat die Angel in Disguise alsnog kon opnemen. Op de cassette bleek overigens, naast Ringo's uitgebreidere versie van de track, ook nog een demo van Everyone Wins te staan, een nummer dat Starr wél zelf uitbracht. 

Handgeschreven arrangement

In het pakket zat ook een eenvoudig handgeschreven arrangement. Dat laatste detail vond ik interessant. Volgens mij beweerde McCartney altijd dat hij niet of nauwelijks noten kon lezen of schrijven. Of dat helemaal waar is, weten we niet. Paul kreeg als kind wel pianolessen. Ook zal hij vaak hebben meegekeken met arrangeurs als George Martin en Carl Davis. Laatstgenoemde hielp hem in 1991 bij het schrijven en arrangeren van het Liverpool Oratorio. Paul is er muzikaal en slim genoeg voor om er iets van te hebben geleerd, lijkt me. Bij nadere bestudering van het arrangement, denk ik echter dat we hier niet Pauls handschrift zien. Waarschijnlijk is het arrangement pas in opdracht gemaakt op het moment dat de tape aan Prince aangeboden werd. 

Naar de veiling

Of de Britse DJ destijds een serieuze poging deed de McCartney-Starr compositie uit te venten, weten we niet. In ieder geval hield hij de cassette en bijbehorende documenten voor zijn eigen collectie. Nu vindt het pakketje zijn weg naar de veiling en daarmee naar de pers. Wie weet vond de inmiddels 76-jarige Prince dat het tijd was zijn archief op te ruimen of te gelde te maken. Het is trouwens niet de eerste keer dat Prince items uit zijn collectie laat veilen. Al eerder deed hij afstand van een (later) door Paul McCartney gesigneerde promotional copy van de single van Love Me Do, die destijds naar Radio Luxembourg was gestuurd. De DJ is een goede bekende van Paul. Zo was hij tien jaar lang betrokken bij McCartneys themaweken rond Buddy Holly.

McCartney en Prince

Te lastig voor Ringo?

Onlangs verscheen er een kort filmpje op YouTube, waarin de te veilen documenten getoond worden. Toch leuk. We zien de tape in het cassettedeck geschoven worden en horen een kort fragment van de McCartney-demo. Paul zingt, begeleidt zichzelf op toetsen en laat een drummachine meelopen. Wat opvalt is dat de drukke melodie niet eenvoudig te reproduceren is. Er zitten veel wendingen in en hij lijkt in geen enkel opzicht op de eenvoudigere melodieën die Ringo doorgaans zingt. Lennon en McCartney schreven met With A Little Help From My Friends in 1967 bewust een compacte en eenvoudige melodie, die zich in het bereik van vijf tonen bevond en die Ringo zonder al te veel gedoe kon inzingen. Angel in Disguise zou, op basis van deze versie, wel eens te lastig kunnen zijn geweest voor Ringo. Kijk en luister maar eens mee: [video]

Hoe zou Angel in Disguise ook geklonken kunnen hebben?

Ook verscheen er een nieuwe video op YouTube, waarop iemand in Argentinië met behulp van de bladmuziek het nummer op een McCartney-achtige manier probeert te zingen en spelen. Zouden Paul en Ringo hun Angel in Disguise uiteindelijk zo bedoeld hebben? Wanneer ik door de licht onzuivere zang heen luister, komt in [video] een McCartney-esque deuntje naar voren. Wat vinden jullie?

Het goede doel

De demo en bijbehorende documenten werden, net als een groot aantal andere items uit Princes archief, eerder deze week via Omega Auctions geveild. Het startbod was 5000 pond, de verwachte opbrengst tussen de 10.000 en 20.000 pond. Uiteindelijk bracht de tape 8000 pond op, las ik op Hemelvaartsdag. Ik begreep dat Prince zijn collectie al eerder veilde om zijn huidige online radiostation te kunnen blijven bekostigen. Een kwart van de opbrengst van Angel in Disguise is straks bestemd voor de National Health Service, ten behoeve van de bestrijding van COVID-19. Komt er toch nog iets goeds uit die McCartney-Starr-samenwerking. Als de koper zijn pas verworven demo dan ook nog met de wereld deelt, zijn we helemaal tevreden.