Van Albatross naar Sun King: Fleetwood Mac en The Beatles

Natuurlijk is het fantastisch om te kunnen concluderen dat The Beatles met hun repertoire van grote invloed zijn geweest op andere bands. Toch was er andersom ook zeker sprake van beïnvloeding. Het is algemeen bekend hoe artiesten als Elvis, Chuck Berry en Little Richard The Beatles als jonge jongens inspireerden. En ook hoe de Fab 4 gegrepen werden door de sound van Motown. Hoe de eerste platen van Bob Dylan The Beatles werkelijk betoverden. Hoe Ringo smulde van Countrymuziek en Paul de nostalgische jazz bijna met de paplepel kreeg ingegoten. Gooi daar de skiffle bij, de Indiase klanken die George Harrison grepen en je hebt alle ingrediënten voor een repertoire met een eindeloze levensduur. Liedjes die nooit vervelen.

22 augustus 1969: de allerlaatste fotosessie

Mooi en dromerig

Vandaag wil ik iets schrijven over een wat minder voor de hand liggende band die The Beatles wel degelijk inspireerde: Fleetwood Mac. En dan heb ik het niet over de periode waarin deze bijzondere band met Lindsey Buckingham, Stevie Nicks en Christine McVie hit na hit scoorde. Ik heb het over de oude Fleetwood Mac, die voortkwam uit de Londense bluesscène in de tweede helft van de jaren '60. Bluesliefhebbers koesteren nog steeds hits als Oh Well, Black Magic Woman en Albatross. Onlangs hoorde ik een coverband die het brede repertoire van Fleetwood Mac live speelde. Bij het instrumentale Albatross viel me weer eens op hoe mooi en dromerig de gitaren en de percussie met elkaar mengen. Hoe bijzonder de sound van dat nummer is.

Instrumentale nummers uit de jaren '50

Over Albatross las ik dat componist Peter Green geïnspireerd werd door het instrumentale Deep Feeling (1957) van Chuck Berry en het eveneens zangloze Sleep Walk van Santo & Johnny uit 1959. Het is inderdaad overduidelijk. Albatross verscheen in november 1968 en bereikte de bovenste plek van de Britse hitparade: [filmpje]

Laten we Fleetwood Mac naspelen

Van Albatross is het inderdaad een kleine stap naar het nummer Sun King, dat in 1969 op het Beatles-album Abbey Road verscheen. Sun King werd voornamelijk geschreven door John Lennon, die Albatross zeker op de radio moet hebben gehoord. George Harrison was er zelfs heel duidelijk over:

At the time, Albatross was out, with all the reverb on guitar. So we said: 'Let's be Fleetwood Mac doing Albatross, just to get going.' It never really sounded like Fleetwood Mac....but that was the point of origin.

Het is opmerkelijk dat Harrison vertelde hoe de sound van Sun King tot stand kwam, maar daarbij aangaf dat hij het resultaat niet naar Fleetwood Mac vond klinken. Velen denken daar ongetwijfeld anders over. 

De Abbey Road-sessies

Snippers Spaans en wat Liverpoolse humor

The Beatles werkten in de laatste week van juli '69 aan Sun King dat eerst nog Here Comes The Sun King heette. De titel werd verkort, om verwarring met dat andere mooie nummer te voorkomen. Voor Sun King bedachten de Fab 4 een onzin-tekst met snippers Spaans die ze nog uit hun schooltijd kenden. Al snel werden zinnen als Quando paramucho mi amore de felice corazon en onzin als 

Mundo paparazzi mi amore chica ferdy parasol bedacht en opgeschreven. Een vleugje Liverpoolse humor mocht daarbij niet ontbreken: Chicka Ferdy is een, betekenisloze, Liverpoolse uitdrukking. Iets dat kinderen tegen elkaar zeggen als ze elkaar na-na-na-na-na-uitjouwen. Lennon vertelde er later zelf over: [filmpje]

Biografie over de Zonnekoning

Er waren 35 takes nodig om de basis van dit korte liedje goed neer te zetten. Het geeft maar weer eens aan hoe gedreven The Beatles aan het Abbey Road-album werkten. Op 25 en 29 juli werden de complexe harmonieën ingezongen en piano, het Lowry orgel en extra percussie toegevoegd. Het resultaat is een droom. Lennon vertelde ooit in een interview dat hij het nummer ook letterlijk gedroomd had, net zoiets als McCartney overkwam met Yesterday. De titel ontleende hij aan de in 1966 verschenen biografie over Zonnekoning Lodewijk XIV, geschreven door Nancy Mitford. Het is niet ondenkbaar Lennon, die extreem veel las, dat boek op zijn nachtkastje had liggen.

Op YouTube vond ik een versie van Sun King waarbij de vocalen naar voren zijn gehaald. Een even adembenemend als passend fragment om dit verhaal mee te besluiten: [filmpje]