Dear Mrs Horminsoon: John Lennons brief aan de moeder van George Harrison

Als er één Beatle was, die van schrijven hield, was het John Lennon. Kaarten, kattebelletjes, lijstjes, gedichtjes, korte verhalen, brieven...Lennon schreef net zo snel als hij dacht. Ook nam hij graag plaats achter de typmachine om zijn zieleroerselen of creatieve ingevingen op papier te zetten. Voor zover ik weet, verschenen er drie officiële boekjes van zijn hand: In His Own Write (1964), A Spaniard In The Works (1965) en Skywriting By Word of Mouth (1986, posthuum). Als John Lennon nog had geleefd, hadden we ongetwijfeld veel van hem gehoord via social media-kanalen. Altijd was hij bezig zijn ideeën, gevoelens en creatieve taalgebruik met anderen te delen. Al van jongs af aan maakte hij er vaak tekeningen bij.

John met Louise Harrison

Contact met het thuisfront

Deze week stuitte ik op een grappig schrijfsel van John uit 1960. De brief is gericht aan Louise Harrison, de moeder van George. Het schrijven is ongedateerd, maar gezien de inhoud moet de brief rond Kerst verstuurd zijn. De amper 20-jarige Lennon zat op dat moment voor het eerst met The Beatles in Hamburg. In augustus waren ze, via Hoek van Holland en Oosterbeek, naar de Duitse havenstad vertrokken voor een lange reeks optredens in diverse clubs. Het spreekt voor zich dat het destijds meer moeite kostte om contact met het thuisfront te houden. Ik stel me zo voor dat telefoneren alleen bij hoge uitzondering gebeurde en men vooral was aangewezen op het versturen van brieven en kaarten. 

Louise en John waren zeer op elkaar gesteld

Bij de Harrisons mocht alles

Hoewel George Harrison zijn ouders vast netjes op de hoogte hield van alle (?) avonturen in het Hamburgse, verstuurde John Lennon ook een brief aan Louise Harrison. Hij kon erg goed met haar opschieten: het huishouden van de Harrisons was lang niet zo streng en stijf als het leven bij Aunt Mimi in Mendips. Bij de familie Harrison mocht gerepeteerd worden met gitaren. Moeder Louise moedigde de jongens aan om hard te oefenen en beroemd te worden. Vaak kwam ze kijken bij hun optredens. Lennon, die een moederfiguur miste in zijn leven, deed dus moeite om contact te houden met deze lieve Liverpoolse moeder van zijn jongere bandmaatje. Al deed hij dat op zijn eigen bijzondere manier.

November (?) 1960: John Lennon vanuit Hamburg aan Louise Harrison in Liverpool

Creatief met taal

Wie de boeken en songteksten van John Lennon kent, weet dat hij graag speelde met taal. Lennon voegde bestaande woorden en klanken samen tot nieuwe woorden en was gek op woordgrapjes. Denk bijvoorbeeld aan de songteksten van I Am The Walrus en Come Together. Op deze wijze schreef hij ook wel eens een brief. Wie hem goed kende, begreep wat hij bedoelde. Dat moet Louise Harrison zeker gelukt zijn. In het boek John Lennons Brieven (Hunter Davies) staat de hilarische brief van John Lennon aan Louise Harrison afgedrukt. De vertaler deed een poging het creatieve (onzin)Engels van John in een soortgelijk Nederlands weer te geven:

Geachte mw. Horminsoon,

Wir sein heel erg blai om in Homburg te zijn en hebben het geweldig.

Ik hop dat u heel gelakkig bent in Engeland en dat u gauw nare Canidah naar Canidah gaat. Hoe is Meinheer Harmigalds hè? Hem op de bus nog steeds erg goed? Ik hop dat Peatrr nog steeds motorfietsen verkoopt en zo alleen maar rijkmakers.

Wij motten nog een maand blijven in Hitlar en hebben veel centen en die moeten we uitgeven ook. Bent u gelokkig dat er geen zoons meer zijn? in uw huis? Bent u? Ik denk dat u George mooi zult vinden als hij zijn touwwerk kamt. Opgeknapt want hem heeft een nieuw overhemd.

Ik ga nu afsluiten want ik ben aan het einde dus zal ik er een einde aan maken.

Gelukkige kerstmussen!

Liefs John xxxx

Geïmproviseerde kerstgroet

Hoewel ik Lennon niet helemaal kan volgen (wie of wat is Canidah?) is de strekking van het schrijfsel duidelijk. John stelt Louise gerust dat alles in Hamburg op rolletjes loopt. Er wordt goed geld verdiend en uitgegeven. George heeft een enorme bos met haar én ook nog eens een nieuw overhemd aangeschaft. Lennon informeert ook naar vader Harrison, die in die jaren als buschauffeur in Liverpool werkte. Ook zoon Peter komt nog ter sprake. John blikt al vooruit op de kerstdagen, door de brief af te sluiten met een geïmproviseerde kerstgroet. Wellicht schreef John Louise in november 1960, omdat hij vertelt dat de groep nog een maand in Duitsland (dat hij Hitlar noemt) moet verblijven. 

Hamburg 1960: vlnr Paul, John, George, Stuart en Pete

Genoeg geweest

Die maand werd trouwens niet volgemaakt. Van George Harrison werd ontdekt dat hij minderjarig was. Zodoende werd hij eind november het land uitgezet, Paul McCartney en drummer Pete Best belandden kort in de cel op verdenking van brandstichting (maar mochten uiteindelijk ook naar huis) en John Lennons werkvisum verliep begin december waardoor ook hij genoodzaakt was terug te keren. Bassist Stuart Sutcliffe bleef met griep achter bij zijn Hamburgse vriendin Astrid Kirchherr. Eenmaal terug in Liverpool zagen de bandleden elkaar twee weken niet. Niemand nam contact op. Het was even genoeg geweest.