Over Lennon en McCartney die naar Parijs gingen en thuiskwamen met het Beatles-kapsel

Een paar weken geleden schreef ik over het familiebezoek van George Harrison en zijn broer Peter aan hun zus Louise in de Verenigde Staten. Kort voordat The Beatles Amerika veroverden, kon George in het najaar van 1963 geheel anoniem op reis. Ik vond dat één van de leukste blogs tot nu toe om te schrijven. Waarom? Dat weet ik eigenlijk niet. Misschien omdat het zo'n fijn, klein, relatief onbekend stukje Beatles-geschiedenis is. Deze week schoot me te binnen dat John Lennon en Paul McCartney ook eens zo'n tripje gemaakt hebben. Twee vrienden die zich met het verjaardagsgeld van John zo rijk rekenden dat ze grootse plannen maakten. Ook dat was nog in een periode waarin er van roem nog geen sprake was. Ze gingen op pad, maar het liep allemaal anders dan gepland...

John bij de boot naar Duinkerken

Liftend naar Spanje

We schrijven september 1961. The Beatles, nog met Pete Best als drummer, waren in Liverpool al een redelijk bekende band, maar het liep allemaal nog niet heel erg voorspoedig. Van een doorbraak was nog geen sprake. Zo was Brian Epstein als manager nog niet in beeld. Mona Best, Pete's moeder, ontfermde zich in deze periode over de jongens en probeerde hen overal te promoten. Hoewel er de nodige optredens geboekt waren, besloten John Lennon en Paul McCartney eind september van dat jaar vrij impulsief om er een maand tussenuit te gaan. John zou op 9 oktober 21 worden en zijn tante Elizabeth uit Edinburgh had hem 100 Pond beloofd om deze bijzondere verjaardag te markeren. 100 Pond. Cash. Een heel bedrag in 1961 en zeker voor de 19-jarige Paul en dus bijna 21-jarige John. De vrienden voelden zich rijk en smeedden een wild plan om al liftend naar Spanje te gaan en een maand weg te blijven. Je voelt de voorpret.

Een jonge Lennon en McCartney in Parijs, oktober 1961

George Harrison was woest

Maar hoe leuk en spannend dat verhaal ook leek, niet iedereen was er blij mee. Er moesten namelijk heel wat geplande optredens afgezegd worden. George Harrison was woest, want het betekende dat hij en Pete Best geen inkomsten zouden hebben. Maar ook toen al, deed zijn mening er binnen de groep nauwelijks toe. Natuurlijk gingen John en Paul op reis. Ze kregen de boodschap mee dat het eerstvolgende optreden in Liverpool op 15 oktober zou zijn en dat ze dan beslist terugverwacht werden. Uit de overlevering weten we dat John en Paul op zaterdag 30 september 1961 gezien zijn in Lime Street, op weg naar het treinstation van Liverpool. Spijkerbroek, leren jack en, voor de gelegenheid, allebei een bolhoed op. Het plan om te liften was alweer veranderd. Ze hadden immers geld voor de trein. De eerste halte zou Parijs zijn. Daar zouden ze een tussenstop maken, op weg naar het zuiden.

John met zijn bolhoed in de hotelkamer in Montmartre

Op zoek naar een oude vriend

Via Londen ging het per trein naar Dover. De laatste boot bracht hen naar Duinkerken en de eerste trein naar Parijs. De volgende ochtend liepen Lennon en McCartney het Garde du Nord uit, de Franse hoofdstad in. Hun avontuur was nu pas echt begonnen. Een jaar eerder hadden John en Paul in Hamburg, waar ze met The Beatles een tijd in clubs speelden, drie belangrijke vriendschappen gesloten. Met Klaus Voormann, Astrid Kircherr en Jürgen Vollmer. Deze vrienden, afkomstig uit de Hamburgse kunstacademie-scène, zouden (elk op hun eigen manier) een heel belangrijke rol blijven spelen in de levens van de vier Beatles. Daarover misschien later nog eens meer. Jürgen Vollmer timmerde aan de weg als fotograaf en was inmiddels verhuisd naar de Lichtstad. John en Paul wisten in welk eenvoudig logement Jürgen verbleef en bleven in de buurt rondhangen tot ze hem later die dag ontmoetten.

Paul, met op de achtergrond Jürgen Vollmer, in Parijs

Artistieke sfeer

De twee vonden onderdak in een goedkoop hotel in Montmartre. De volgende dag wandelden ze rond in de stad, die hen bijzonder beviel. De mooie blonde Brigitte Bardot-achtige meisjes, de artistieke, wat exotische sfeer. Het was een compleet andere wereld dan de havensteden Liverpool en Hamburg, die ze gewend waren. De jongens paradeerden door de stad, bezochten de Eiffeltoren, zagen het Louvre en dronken een wijntje in het beroemde Les Deus Magots, het café dat Hemingway en Sartre frequenteerden. Het plan om naar Spanje te reizen verdween langzaam naar de achtergrond. Na een week wisten John en Paul het zeker: dit was hun favoriete stad!

John bij de Eiffeltoren

Niet Frans, dus niet interessant

Natuurlijk waren Lennon en McCartney ook wel benieuwd hoe de Parijse muziekscène er uitzag. Ze bezochten diverse cafés waar bandjes optraden en boden zichzelf, via Jürgen, aan als muziekduo The Nerk Twins, in de hoop een optreden te krijgen. De Fransen waren niet geïnteresseerd, ook niet in Vollmers aanbeveling dat de muzikanten in de bekendste band van Liverpool speelden. Het was niet Frans, dus niet interessant.

En ineens kregen Lennon en McCartney een 'Beatles-kapsel'

Op zaterdag 9 oktober brak Johns 21ste verjaardag aan. Veel is er niet bekend over die dag, wel dat Paul hem trakteerde op een hamburger en een glas cola. Een paar dagen later, zo rond 12 oktober, gebeurde er iets interessanters. Daarover vertelde Jürgen Vollmer jaren later in een interview. Hij kon zich het bezoek van zijn Engelse vrienden nog goed herinneren. De Liverpoolse rockers, die nog met vetkuiven en leren jasjes rondliepen, keken met bewondering naar de manier waarop de Franse mannen zich kleedden. Jürgen bewonderden ze om zijn kapsel. Vollmer had zijn haardracht op zijn beurt weer afgekeken van de coupe van studievriendin Astrid Kircherr. De Franse film Le Testament d'Orphée (Jean Cocteau, 1959) had Astrid op het idee gebracht een kapsel te introduceren waarbij het haar juist naar voren gekamd werd. Het liefst veranderden John en Paul hun eigen vetkuiven in de artistieke haardracht van Vollmer. Want ook hij droeg zijn haren juist naar voren gekamd, met een lichte scheiding. Het duurde niet lang of Vollmer veranderde de Teddy Boy-kapsels van Lennon en McCartney in de Franse stijl. Daarmee werd, eigenlijk onbedoeld, de zo karakteristieke Beatles-haardracht geboren, maar dat zou pas later blijken. John en Paul zagen ook dat de Franse mannen in broeken met wijde pijpen liepen en kochten elk een soortgelijk model. 

Paul met bolhoed, leest zittend op het bidet, de Franse krant

Dapper vasthouden aan de nieuwe haardracht

De tijd begon te dringen en de vrienden keerden terug naar Liverpool voor de geplande optredens die in de agenda stonden. John en Paul waren met hun nieuwe kapsel een verschijning in hun geboorteplaats. In Liverpool trok men, bij het zien van de twee jongens, een wenkbrauw omhoog. Met de gebruikelijke plaatselijke directheid werden John en Paul met beide benen op de grond gezet: Eh, your hair's gone funny, kregen ze te horen. De twee deden nog een poging hun haren weer naar achteren te kammen, maar dat lukte niet meer. Dus was al snel het zelfverzekerde antwoord No, this is the new style. De broeken met de wijde pijpen droegen ze trouwens nooit in Liverpool. Dat durfden zelfs Lennon en McCartney niet aan.