zaterdag 2 november 2019

Het zit er op: The Making of Abbey Road!

Ze zitten er op: onze twee voorstellingen in de Deventer Schouwburg over The Making Of Abbey Road. Eigenlijk moet ik er nog even van bekomen. Het was best een bijzondere ervaring om, samen met mijn Beatlesmaatje Jan Cees ter Brugge en twee topmusici als Bertolf Lentink en Diederik Nomden dit theatercollege te mogen verzorgen. Ik bevond me in heel goed gezelschap. Ook wat betreft ons publiek. Graag wil ik iedereen die afgelopen donderdag- of vrijdagavond aanwezig was enorm bedanken. Niet alleen waren er veel lieve mensen uit Deventer, we waren ook verguld met al die mensen die het halve land doorreisden om aanwezig te kunnen zijn. Het was zodoende ook een gezellige reünie van Beatlesliefhebbers en -kenners uit heel Nederland. Dank jullie allemaal heel heel hartelijk. Wat hebben we jullie aanwezigheid gewaardeerd!



Van een inleiding naar een volledig theatercollege
De afgelopen maanden kregen Jan Cees en ik, soms haast verontwaardigd, de vraag waarom deze voorstelling met Bertolf en Diederik alleen maar twee avonden in Deventer te zien was. Graag wil ik dat nog even toelichten. We maakten deze voorstelling echt op uitnodiging van de Deventer Schouwburg. Jan Cees en ik werden eind vorig jaar benaderd om eens na te denken over een "volledige avond over The Beatles" in de Kleine Zaal van het theater. Onze korte inleidingen bij de voorstellingen van The Analogues (Sgt. Pepper en The White Album) hadden behoorlijk wat toehoorders getrokken. Een volgende voorzichtige stap zou een uitgebreid theatercollege kunnen worden. Al brainstormend ontstond vanuit de Schouwburg het idee daar Bertolf Lentink bij te vragen, die enthousiast reageerde. Een paar maanden later werd de line up uitgebreid met Diederik Nomden.


Deze voorstelling overkwam ons, stap voor stap
En zo "overkwam" ons deze theatervoorstelling stap voor stap, zonder dat we zelf (met ons vieren) een vooropgezet plan hadden om een voorstelling te schrijven waarmee we ons in het land bij schouwburgen zouden melden. Ik vraag me af of zoiets uberhaupt agenda-technisch mogelijk zou zijn geweest, als ik kijk naar al het prachtigs dat Bertolf en Diederik dit huidige theaterseizoen in de theaters (gaan) doen. Zo touren ze samen met Her Majesty langs podia met Are You Ready For The Country (mensen, gaat dat zien en horen!) en is Diederik met The Analogues nog uitgebreid te zien en horen met Let It Be....Abbey Road. Drukke jongens hoor! Daarom waren we verguld met die twee avonden waarop ze aan ons Abbey Road-college mee wilden werken.




Waar begin je?
Zelf ben ik geen mens van last minute-werk, niet iemand die continu tegen deadlines aan kan werken. Ik zou het kunnen, maar het past niet bij me. Daarom begon ik afgelopen april, tijdens het zonnige Paasweekend, met het schrijven van de voorstelling. We hadden met de Deventer Schouwburg inmiddels afgesproken dat het een goed plan was om te kiezen voor het album Abbey Road, vanzelfsprekend vanwege het bijzondere jubileum dit jaar. Tsja, en dan kijk je naar een leeg computerscherm en moet je ergens beginnen. Dat vond ik niet eenvoudig. Kenners weten dat de opnamen van het Get Back/Let It Be-project zo'n beetje overliepen in de eerste sessies van Abbey Road. Waar zou ik een startpunt kiezen voor ons verhaal?

Hoe bedien je kenners, liefhebbers en mensen voor wie het verhaal nieuw is?
Daarnaast was het, al schrijvend, zoeken naar een verhaal dat een breed publiek zou aanspreken. We wisten al dat er échte kenners in de zaal zouden zitten, maar ook veel mensen die wat minder wisten van het wel en wee rond de totstandkoming van het album. Hoe schrijf en vertel je een verhaal dat voor iedereen boeiend en interessant is. En blijft. Want: niets zo vervelend als een lang en oersaai college vol feitjes. We moesten aandacht hebben voor opbouw, dynamiek, een spanningsboog en een goed slot.




Tweede voorstelling
En zo zat ik dit voorjaar een paar keer lang aan de keukentafel met Jan Cees. Het concept lag voor onze neus. We schrapten, schoven, brainstormden over beeld- en geluidsmateriaal en verfijnden de voorstelling steeds verder. Het verhaal ging per mail naar Bertolf en Diederik, die beiden (tot mijn opluchting) zeer positief reageerden: "Fijn verhaal hoor, we hebben er zin in!" Ergens tegen de zomer belde de Deventer Schouwburg: de eerste voorstelling was zo snel uitverkocht, dat men zich afvroeg of we ook nog een tweede avond wilden komen. Gelukkig viel dat agenda-technisch met alle betrokkenen te regelen. Een gelukje!




Twee muzikale sporen
Begin september kwamen we met ons vieren bijeen en bespraken we welke muzikale ideeën en mogelijkheden Bertolf en Diederik hadden om het verhaal te helpen vertellen. Al heb je twee topmuzikanten in de gelederen, het is natuurlijk niet mogelijk in die bezetting een aantal nummers van Abbey Road exact te reproduceren. Dus kozen we voor twee sporen: Bertolf en Diederik zouden echt als duo een aantal nummers volledig zelf spelen. Daarnaast zouden ze ook onderdelen live meespelen met de basistracks van The Beatles, om ook dat rijk gearrangeerde en volle Abbey Road-geluid neer te kunnen zetten. Een prima plan!




De laatste inspiratie kwam van Mark Lewisohn in Liverpool
Begin oktober reisden Jan Cees en ik samen met Wibo Dijksma en Michiel Tjepkema naar Liverpool om Beatleshistoricus Mark Lewisohn twee uur live te horen spreken over Abbey Road. Zittend in het Epstein Theatre kregen we de laatste puzzelstukjes en inspiratie aangereikt om ons eigen verhaal te completeren. Het was trouwens bemoedigend te merken dat we qua verhaallijn en beeldmateriaal al exact dezelfde keuzes hadden gemaakt als Mark. We zaten op het juiste spoor. Natuurlijk wilden we onszelf niet vergelijken met die grote, welbespraakte Mark Lewisohn, maar we kregen wel het vertrouwen dat we een goed verhaal klaar hadden staan. Dat verhaal werd door Jan Cees voorzien van een aantal filmpjes waarin hij bijzondere beelden met uitgeklede multitracks combineerden. Soms fungeerden de films als sfeerbeelden bij de nummers die Bertolf en Diederik voor ons speelden.




Enorme betrokkenheid van de schouwburg
Afgelopen donderdagmiddag was het eerste en enige moment waarop we samen met Bertolf en Diederik het college op de vloer van de Kleine Zaal één keer live konden uitproberen. Ach, misschien werkt zoiets ook het beste. Kort van tevoren, maximale focus en....ook samen durven vertrouwen dat het goed komt. Dat vertrouwen werd versterkt door de fantastische begeleiding die we van de medewerkers van de Deventer Schouwburg mochten ontvangen. De betrokkenheid was groot de afgelopen maanden. Er werd meegedacht, meegeleefd en we werden aan alle kanten ondersteund. Hulde voor dit enorm fijne theaterteam!




Liefde en fascinatie voor onze Fab 4
Alles kwam eergisteren en gisteren bij elkaar in twee fijne en mooie avonden waarop we samen mochten vertellen, in woorden en muziek, hoe The Beatles van februari tot half augustus 1969 langzaam maar zeker bouwden aan wat hun laatste album zou worden. Het was voor mij eervol dat met drie zulke fijne mensen te mogen doen. Ik heb genoten van de fantastische muzikale bijdrage van Bertolf en Diederik en het enthousiasme van Jan Cees. Het gebeurde allemaal vanuit diezelfde liefde en fascinatie voor 'onze Fab 4'. Wat mij betreft smaakte dit muzikale theatercollege naar méér. Er zijn nog zoveel mooie verhalen over The Beatles te vertellen en te spelen. Ik gooi een kleine wens de kosmos in: across the universe. Wie weet wat er terugkomt.






5 opmerkingen:

  1. ik heb het helaas moeten doen met jullie mini college in Leiden ( was ook leuk)🥺maar dan maar hopen op across the universe👍🏻

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel gaaf! Hopelijk kunnen jullie dit (ook elders in het land) doorzetten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Lies en Jan, dank jullie. In deze vorm zal dat er denk ik niet meer inzitten met Abbey Road, maar wie weet wat de toekomst brengt.

      Verwijderen
  3. Een dagje Deventer. Voor ons komt dat niet zo vaak voor, want wij wonen in Haarlem. Wij hebben ontzettend genoten van jullie 'lezing' en de muziek van Bertolf en Diederik. En.. wij kwamen met een tas vol platen thuis.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste René, ik had al eerder gereageerd op jouw reactie, maar zie dat mijn antwoord niet is gepost. Bedankt dat jullie helemaal vanuit het mooie Haarlem kwamen luisteren én ook genieten van Deventer. Ik houd op mijn beurt van Haarlem, beide steden hebben een beetje dezelfde sfeer, vind ik.

      Verwijderen