Wat werd ons gezamenlijke favoriete White Album? De uitslag!

Mag ik jullie allemaal heel hartelijk danken voor alle lijstjes die ik de afgelopen week ontving? Vorige week riep ik jullie op om uit de dertig nummers van The White Album jullie ideale enkele elpee met de vijftien mooiste te kiezen. Dat was ontzettend gemeen van me. Ik geef het direct toe. Want hoe kon ik jullie nu vragen om maarliefst vijftien liedjes overboord te gooien, van een dubbelelpee die al zoveel jaren door zoveel mensen wereldwijd gekoesterd wordt? Natuurlijk zitten daar voor sommigen liedjes tussen waar ze nét iets minder mee hebben, of die ze (in een enkel geval) overslaan. Maar vijftien liedjes doorstrepen? Nee, dat had ik niet van jullie mogen vragen!

Jullie gingen de uitdaging aan!
Toch gingen velen van jullie de uitdaging aan. Al kort na het verschijnen van mijn blog druppelden afgelopen zaterdag de eerste lijstjes binnen. Dat binnendruppelen ging zondag verder, evenals de rest van de week. Via de Facebookpagina van BeatlesTalk, als reactie op deze website en via Twitter. Jullie voelden je blijkbaar toch uitgedaagd om de puzzel te leggen, al ging dat in veel gevallen niet zonder slag of stoot, merkte ik. Sommige lezers schreven me dat ze er écht niet aan wilden beginnen om The White Album uit elkaar te halen. Het ging ze te zeer aan het hart. Ook dat waren waardevolle reacties voor mij. Anderen deden het toch, zij het met frisse tegenzin. Ik kreeg mooie berichten als:

Als je me een pistool op mijn hoofd zou zetten, dan zou ik déze keuze maken.

Het voelt alsof ik moet kiezen tussen mijn beste vrienden. 

Verschrikkelijk!

Je kiest toch ook niet wie van je kinderen je het liefste vindt?

Jullie wilden met mij in onderhandeling!
Naarmate de week vorderde, kwamen er nog meer reacties binnen. Ik genoot van jullie gepassioneerde schrijfsels en pogingen tot onderhandelen:

Laat me er gewoon nog drie toevoegen.

Kan ik niet een bonus-elpee toevoegen?

Ob-La-Di en Revolution 9 hoef ik niet, dan kom ik op 28 en dan hou ik op met schrappen.

Een gevalletje Kill Your Darlings!

The Light Album

Dit is vloeken in de kerk

Wat een pijnlijke exercitie

Wat deed het jullie pijn en wat was het tegelijkertijd prachtig om dit allemaal terug te lezen. Want wat spreekt hier veel liefde uit, voor die gekke, bonte verzameling Beatlesliedjes uit 1968.

Wat waren jullie favorieten?
Als ik nu heel goed met getallen en statistieken was, dan kon ik hier allerlei keiharde conclusies delen over jullie keuzes. Dwarsverbanden, correlaties, top zoveels per provincie en ga zo maar door. Maar daar heb je me nu precies op mijn zwakke punt. Ik ben behoorlijk getallenblind, dus daar kom ik niet goed uit. Wat ik analytisch wél aankon, was het turven van alle nummers die jullie kozen. Op basis daarvan kan ik hier de meest populaire tracks van The White Album delen. Dat is natuurlijk al best interessant. Want wat waren jullie favorieten? En van welke nummers namen jullie dus afscheid? Mag ik jullie daarom met trots ons gezamenlijke favoriete White Album presenteren? Van de meeste stemmen, naar de minste.

1. While My Guitar Gently Weeps

2. Blackbird

3. Dear Prudence
4. Back In The USSR

5. Martha My Dear

6. Glass Onion

7. Julia

8. Mother Nature's Son

9. Happiness Is A Warm Gun

10. Helter Skelter

11. Sexy Sadie

12. I Will

13. Birthday

14. Everybody's Got Something To Hide Except Me And My Monkey

15. Revolution I

De liedjes die het nét niet haalden, waren I'm So Tired en (met elk evenveel stemmen)
Yer Blues, Savoy Truffle, Cry Baby Cry en Rocky Raccoon. De overige nummers kregen weinig of geen stemmen.

Een evenwichtige Top-3
While My Guitar Gently Weeps en Blackbird voeren samen de lijst aan, met elk evenveel stemmen, op de voet gevolgd door Dear Prudence. Ik vond dat heel erg mooi: zowel Harrison, als McCartney als Lennon staat in onze gezamenlijke Top-3. Een zeer evenwichtig resultaat! Velen kozen in hun lijstje trouwens voor Back In The USSR / Dear Prudence / Glass Onion, waarmee het album opent. Blijkbaar zijn we allemaal bijzonder aan dit drieluik gehecht. Blij verrast was ik met de hoge positie voor Martha My Dear. Een persoonlijk favoriet, net als het zoete I Will dat toch méér stemmen trok dan het energieke Everybody's Got Something To Hide en het zelfs won van het ruige Yer Blues. Jullie smaak is zoeter dan ik dacht!


Trouwe en betrokken lezers!
Hoe vinden jullie ons gezamenlijke White Album geworden? Zijn jullie tevreden met het resultaat? Zien we hier met elkaar een ijzersterke lijst staan, of ontbreekt er voor jullie toch net dat ene, pijnlijk afwezige, nummer? Ik denk dat ik onze gezamenlijke lijst maar eens programmeer op Spotify, hem onder het genot van een kop koffie beluister en daarbij zeer dankbaar ben voor zoveel trouwe, aardige, betrokken en bevlogen lezers van mijn blog. Tot volgende week, lieve mensen!