Heather: haar verborgen leven als adoptiedochter van Paul McCartney (deel 2)

Heather McCartney. Vorige week stond de oudste dochter van Paul en Linda al centraal in de column. Als bijna zesjarig meisje verhuisde ze eind 1968 met moeder Linda vanuit New York naar de Londense stadswoning van Paul McCartney. De Beatle trouwde haar moeder Linda en nam haar, Heather, als dochter aan. Hij adopteerde haar zelfs. Vorige week kon je lezen hoe Heather getuige was van de Get Back/Let It Be-sessies van The Beatles en hoe ze opgroeide in Noord-Londen en Schotland. In een warm en liefdevol gezin, maar naar de buitenwereld toe worstelend met haar beroemde achternaam, haar Amerikaanse accent en haar identiteit. Deze week gaat het intrigerende levensverhaal van Heather McCartney verder.


Verhuizing van Londen naar Peasmarsh
Al in 1973 hadden de McCartneys een boerderij met land in Peasmarsh, vlakbij Rye in Oost-Sussex gekocht. Het leek hen prettig om, naast hun boerderij in Schotland, een huis op het platteland in de relatieve nabijheid van Londen te hebben. Het gezin was er regelmatig te vinden en Paul kocht méér grond om in absolute anonimiteit te kunnen wonen, platen op te nemen (in de nabijgelegen privéstudio) en te ontspannen. Er kwamen paardenstallen en Paul ontwierp een nieuw, betrekkelijk eenvoudig, gezinshuis dat de vervallen boerderij als woonhuis moest vervangen. In 1978 verruilde het gezin de woning in Noord-Londen (die overigens wel aangehouden werd) definitief voor het landelijke Peasmarsh.

Naar een gewone openbare middelbare school 
Voor Heather, die inmiddels de oudste was in het gezin met Mary, Stella en baby James, was de verhuizing een positieve zet. Op haar particuliere school in Noord-Londen had ze niet kunnen aarden. In het Zuidoosten van Engeland zochten haar ouders een gewone, openbare middelbare school voor haar: de Thomas Peacocke School in Rye. Thuis, op het landgoed, had ze haar paarden en kon ze zich bezighouden met de verzorging van de dieren die de McCartneys altijd in grote hoeveelheden om zich heen verzamelden. Heather bleef de teruggetrokken dromer, die niet goed kon meekomen op school. Na de middelbare school bleek verder studeren geen optie en werkte Heather liever in de horeca of als dierenverzorgster. Ze ontwikkelde, net als moeder Linda, een grote liefde voor de natuur.


Winnende foto van drummer Steve Gadd
Het was Linda die haar oudste dochter aanspoorde om haar creatieve kant verder te ontdekken. Heather besloot een studie fotografie aan het London College of Printing te gaan volgen. In 1981 won ze een prijs voor haar portret van de legendarische drummer Steve Gadd, geschoten tijdens de opnamesessies voor het McCartney-album Tug of War op het eiland Montserrat. Heather werkte aansluitend bij een foto-atelier in Londen. Ook haar foto Waterfall won een aanmoedigingsprijs.

Steve Gadd en Paul McCartney
(dit is een foto van Linda)

Hersteld contact met Mel See
De immer onzekere Heather voelde haar zelfvertrouwen groeien en startte aan de Kunstacademie, waar ze ook een enorm talent voor pottenbakken en het ontwerpen van aardewerken objecten bleek te hebben. Toch bleef ze worstelen met haar identiteit en haar plek in de wereld. Heather werd, met een depressie, enige tijd opgenomen in een kliniek in Zuid-Engeland. Het lukt haar om weer op te krabbelen. In 1988 besloot Heather, na een vakantie in het inmiddels vierde aangekochte McCartney-familiehuis in Tucson, Arizona, om achter te blijven in de Verenigde Staten. Haar biologische vader, Mel See, woonde even verderop. Hij was inmiddels niet meer zo veel op reis en stond er voor open het contact met zijn dochter te herstellen. Heather woonde een tijd bij haar vader (of in zijn nabijheid) en zijn nieuwe vrouw Beverly.

Nieuwe horizon in Arizona en Mexico
Tijdens een reis naar Mexico leerde Heather van haar vader (antropoloog en geoloog) veel over de inheemse volken van het land. Het deed haar besluiten een tijd bij de Huichol- en Tarahumara-stam te gaan wonen. Ze vertrok. Met 200 dollar op zak, op weg naar een primitief leven, met mensen die niet hun oren spitsten bij het horen van haar beroemde achternaam. Dat bestaan beviel haar goed, zou ze later vertellen. Ook was ze Paul en Linda dankbaar dat ze haar eigen weg in het leven mocht zoeken. Volgens Beverly, de tweede vrouw van haar vader, leek het of Heather altijd op de vlucht was, zo las ik in de McCartney-biografie van Philip Norman. Zo gebruikte Heather een schuilnaam en raakte ze  eens in paniek toen ze bij de bank, bij een geldopname, de bon per ongeluk ondertekende met haar echte achternaam: McCartney. Het heeft iets hartverscheurend triests in zich.


Verlies van beide ouders
Ondanks haar mentale problemen, keerde Heather begin jaren '90 geïnspireerd terug naar Engeland, waar ze de cottage op het familielandgoed in Peasmarsh betrok. Heather begon met het ontwerpen en vervaardigen van aardewerk en keramiek, waarin ze de felle kleuren en etnische patronen uit Mexico verwerkte. Altijd was moeder Linda dichtbij, als een zorgzame en stabiele factor op de achtergrond. Voor Heather was het, net als voor de rest van het gezin, een enorm drama toen Linda ongeneeslijk ziek werd verklaard. De cottage op het landgoed werd uit voorzorg op Heathers naam gezet. Het zou een plek worden die niemand haar kon afnemen. Het verlies van haar moeder bleek onafwendbaar. Linda stierf op 17 april 1998 aan de gevolgen van borstkanker. Heather vertelde later dat ze zelf geen enkele reden meer zag om nog verder te willen leven. Een tweede klap volgde toen haar biologische vader Mel See in 2000 zelfmoord pleegde. Binnen twee jaar was Heather haar ouders kwijtgeraakt.

Toch een beetje in de publieke belangstelling
Gelukkig was Paul er nog, net als Mary, Stella en James. De banden tussen Heather en het gezin waarin ze opgroeide waren en bleven warm. Over haar moeder zei ze in 1999 tegen de Britse pers: "She was a brilliant single mother," doelend op haar eerste jaren met Linda in New York. Uiteindelijk koos Heather toch kort voor de publieke belangstelling, toen ze zich liet overhalen een servieslijn te lanceren, getiteld The Heather McCartney Houseware Collection. Bij de lancering liet ze zich, onzeker als altijd, vergezellen door haar beroemde vader. Door de firma Wedgwood werd ze uitgeroepen tot "One of Britain's Most Exciting Talents". Wat zal Heather gedacht hebben? Vermoedelijk dat ze weer eens op haar beroemde achternaam beoordeeld werd [video].

Het laatste kerstcadeau
57 jaar is Heather McCartney inmiddels. De leeftijd die haar eigen moeder niet mocht bereiken. Toch is ze op veel manieren haar evenbeeld. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook in haar bescheiden aard, haar liefde voor de natuur en haar talenten. Heather noemde haar moeder, in één van haar zeldzame gesprekken met de pers, de centrale kracht in het gezin, een vrouw die altijd voor haar kinderen klaarstond, ondanks het hectische leven dat de McCartneys vaak leidden. Zelf blijft Heather het liefst op de achtergond. "I don't need to be with other people, unless they actually feel they want to be with me," vertelde ze de Daily Telegraph. Ongetwijfeld is moeder Linda vaak in haar gedachten. Net als het laatste kerstcadeau van haar moeder dat, in december 1998, ruim zeven maanden na Linda's overlijden, ingepakt op Heather wachtte: een exclusieve keramieken pot van Dame Lucie Rie, één van Heathers grote creatieve voorbeelden.