The Beatles met Martha, Paul McCartneys hond |
Martha My Dear
Het was Paul McCartneys geliefde sheepdog Martha die een ereplekje kreeg op The White Album. Op een dag moet Paul zijn trouwe viervoeter in de ogen hebben gekeken, daarbij denkend: jij verdient een liedje. Dat liedje werd niet alleen tekstueel een heel innemend portret, muzikaal gezien behoort het beslist tot de hoogtepunten van de plaat. Over Paul en zijn Martha moet ik beslist nog eens een blogje schrijven! Voor nu even een hele knappe uitvoering door ons aller Bertolf: [filmpje]
Blackbird
Hoewel Paul McCartney de titel Blackbird als een metafoor gebruikte voor de onderdrukte Afro-Amerikaan, verwijst één van de pareltjes van The White Album natuurlijk ook naar een merel. Mooi gevonden trouwens, van Paul. In het roerige jaar 1968 waarin de rassenrellen in de VS volop in het nieuws waren, schreef hij dit gevoelige nummer. Aanvankelijk had hij trouwens het idee het aan Diana Ross te geven, maar uiteindelijk koos hij ervoor het zelf op te nemen. De vogelgeluiden die we horen, komen uit de geluidenbibliotheek van de Abbey Road Studio's. [filmpje]
Piggies
Ook George Harrison droeg een dier aan voor The White Album. En ook hij koos voor een metafoor. Met Piggies deed hij zijn aanklacht tegen hebzucht en het ongebreidelde consumeren. Harrison, die zelf in die periode natuurlijk volledig geïnspireerd was door de Maharishi en het Hindoeïsme, zette zich even stevig af tegen de westerse cultuur. Wel met de nodige humor, deze keer. Hij zou zijn tekst gebaseerd hebben op George Orwells Animal Farm. George begon trouwens in 1966 al aan Piggies, maar vergat het. Twee jaar later kwam hij zijn aantekeningen tegen, in zijn ouderlijk huis in Liverpool. Samen met moeder Louise lukte het hem Piggies af te maken:
Everywhere there's lots op piggies
Living piggy lives
You van see them out for dinner
With their Piggy wives
Clutching forks and knives to eat their bacon
Rocky Raccoon
Samen met hun meditatie-maatje Donovan, improviseerden John en Paul dit nummer in India bij elkaar. Het was voornamelijk een McCartney-song, dat wel, en eigenlijk heette hoofdrolspeler Rocky aanvankelijk Sassoon van zijn achternaam. Uiteindelijk zorgde de wijziging in Raccoon voor opnieuw een verwijzing naar een dier. Lennon nam trouwens later afstand van het niemendalletje en George Martin noemde het een opvulnummer, dat nooit op The White Album terecht zou zijn gekomen, als het een enkele elpee zou zijn geworden. Toch sloten veel luisteraars Rocky Raccoon en zijn avonturen in hun hart. Het is overigens het laatste Beatlesnummer waarop we John Lennon mondharmonica horen spelen. Alleen daarom al, is het toch best bijzonder.
Er zijn nog meer dieren op The White Album te vinden
Ook elders dan op Kant 2 van The White Album komen we dieren tegen. In The Continuing Story of Bungalow Bill verhaalde John Lennon over een Amerikaanse bezoeker van het meditatiekamp, die zijn moeder én een olifant mee op tijgerjacht nam. Onlangs schreef ik er een blogje over. Ook in Glass Onion voerde Lennon een dier ten tonele: over de oude vertrouwde Walrus van dat jaar ervoor, gaf hij zijn luisteraars nieuwe zogenaamde hint over de identiteit van het dier (Here's another clue for you all: the Walrus was Paul). Op Everybody's Got Something To Hide Expect Me And My Monkey, verwees John trouwens niet naar een aap. Volgens veel luisteraars, inclusief Paul McCartney, zou Monkey op Heroïne duiden. John Lennon beweerde echter dat het liedje over hem en zijn ontluikende liefde voor Yoko Ono ging. Oké.
Ik las ergens dat op de mono- en stereoplaten verschillende vogelgeluiden bij het liedje Blackbird zijn gebruikt .
BeantwoordenVerwijderenEven ergens luisteren of dat verhaal klopt...
Prachtige uitvoering van Martha My Dear door Bertolf Lentink.
BeantwoordenVerwijderen