zaterdag 28 oktober 2017

Let me take you down: herinneringen aan Liverpool

Niet te geloven: deze week is het alweer twee jaar geleden dat ik Liverpool bezocht. Een lang gekoesterde wens kwam daarmee uit. Iets dat ik altijd al eens wilde doen, maar dat er nooit van kwam. In de zomer van 2015 dacht ik: nu ga ik er gewoon voor zitten, tickets en een hotel boeken, uitzoeken welke excursies er mogelijk zijn. En zo geschiedde. Aanleiding om eind oktober 2015 te gaan, was mijn veertigste verjaardag, op de dertigste.


Prachtige bomenlinten
De afgelopen weken heb ik hier in Nederland weer extra vaak aan dat lange weekend teruggedracht. Mijn herinneringen kwamen weer boven door de Hollandse herfst. Liverpool in de herfst is haast nog uitbundiger qua kleuren dan de sfeer in ons kikkerlandje. Het was er uitzonderlijk warm, die eerste dagen van ons bezoek. Zo warm, dat je regelmatig je jas losknoopte of uittrok. De lange lanen in de stad waren versierd met prachtige bomenlinten in alle kleurschakeringen tussen groen en bruin. Niets grauwe Noord-Engelse havenstad. Ik zag een gemoedelijke, goed gerestaureerde en trotse stad, die floreert dankzij het Beatles- en voetbaltoerisme. Een stad die The Beatles en het voetbal tegelijkertijd ook niet nodig heeft om toeristen een lang weekend te plezieren. Parken, winkelcentra, gratis musea, een prachtig gerestaureerd havengebied, leuke eettentjes, culturele evenementen en zelfs een strand. Wie eens echt een originele bestemming zoekt, boekt een retourtje.

Instappen bij de FabFour-Taxi Tour (eigen foto)


Razendsnel van plek naar plek
Ga je wel op Beatles-bedevaart, dan kun je in vijf dagen Liverpool een boel doen. Bewust lieten we de Magical Mystery Tour-bus liggen, maar kozen we voor de FabFour-Taxi Tour. Niet alleen klonk de naam van het bedrijf als een klok, het was ook nog eens een top-ervaring om in een zwarte Engelse 'cab' razendsnel van plek naar plek in de stad te rijden. Daarbij hingen we aan de lippen van een goed ingevoerde chauffeur, die in het Scouse de ene na de andere anekdote oplepelde. Heel efficient pendelden we zo van Ringo's jeugdbuurtje naar de plek waar John en Paul elkaar ontmoetten, de graven van Eleanor Rigby en Father McKenzie, wandelden we over Penny Lane, stonden we aan de hekken van Strawberry Field en bekeken we de plekken waar de Beatles opgroeiden. Het leek of ik droomde. Alsof ik in de film stapte waar ik mijn hele leven al naar keek.


Strawberry Field voelde mysterieus
Strawberry Field voelde voor mij als een extra bijzondere plek. Misschien wel omdat het rode hek wat verscholen ligt, onder de donkere bomen aan een drukke doorgaande weg. Het heeft echt iets mysterieus. Wanneer je in de nis van de toegangspoort stapt, omarmt de plek je een beetje. Verder dan het hek kun je niet komen, maar al starend richting het achterliggende parkje, zie je de jonge John Lennon en zijn jeugdvrienden in bomen klimmen en tussen de struiken spelen. Er wordt gefluisterd dat Yoko Ono begin jaren '80 tijdens haar bezoek aan Liverpool hier in het geheim een deel van de as van John Lennon verstrooid heeft. Ik zou er niet raar van staan te kijken. Strawberry Field heeft iets heel bijzonders.



Welcome to Mendips
Indrukwekkend was het om een dag later met de National Trust (ruim van tevoren boeken!) de zogenaamde Childhood Homes van John Lennon en Paul McCartney te bezoeken. Dat heeft me echt geëmotioneerd. Met name het moment waarop de gids het tuinhek openzwaaide en de magische woorden "Welcome to Mendips" sprak. Ik heb er letterlijk een traantje weggepinkt, denkend aan de foto's van de jonge John Lennon, zittend met zijn moeder Julia in de tuin van Aunt Mimi. Dat verleden voelde dichterbij dan ooit. Via diezelfde tuin stapten we de keuken en de rest van het statige huis in. Zingen deden we in het voorportaal waar John en Paul met hun gitaren de eerste Beatleshits schreven, stil zitten deed ik op het bed in het slaapkamertje aan de voorzijde van het huis. De plek waar John moet hebben gedroomd van een leven in de muziek. 

De oude slaapkamer van John Lennon


De plek waar She Loves You werd geschreven
Anders was de sfeer in de eenvoudigere woning van de McCartneys. Een plek boordevol vrolijke verhalen, waar ik even neerstreek achter de (replica) gezinspiano om een paar maten van When I'm 64 te spelen. Precies op de plek waar het nummer geschreven was. Of staand in het jaren '50 keukentje waar de ene na de andere ketel water op het vuur gezet om thee te maken, in de pauzes van de vele repetities die de (premature) Beatles in de achterkamer hadden. De plek waar She Loves You werd geschreven. Het waren de hoogtepunten van een aantal bijzondere dagen in de bakermat van The Beatles. Lopend door de stad genoten we bovendien van Mathew Street, The Cavern, het prachtig gerestaureerde havengebied met zijn moderne musea en de gemoedelijke sfeer.

Industrieel goud: Albert Dock


Liverpool bracht zoveel inspiratie voor het schrijven
Niet lang na mijn bezoek aan Liverpool, startte ik met het schrijven van mijn wekelijkse blogs. In de eerste maanden wijdde ik regelmatig een verhaal aan de bijzondere momenten die ik in Liverpool beleefde. Het is zoveel fijner en makkelijker om over plekken te schrijven als je er echt zelf geweest bent. Ik moet eerlijk toegeven dat het ook wel weer kriebelt om terug te gaan, met een nieuw wensenlijstje. Plaatsen die ik nog graag eens wil bezoeken, zijn onder andere de graven van Mary McCartney, Julia Lennon en Stuart Sutclifffe. Maar ook zou ik zo graag eens over de golfbaan van Allerton lopen, zoals John en Paul dat deden om elkaars huizen te bereiken. Of het (nog) kan, weet ik niet. De Casbah Coffee Club, eigendom van de moeder van Pete Best, waar The Beatles vaak speelden en muurschilderingen achterlieten, is eigenlijk een must-see.





Wordt vervolgd? En jullie?
Je leest het, ik ben nog lang niet klaar met Liverpool. Wat zijn jullie ervaringen met de stad? Willen jullie leuke tips of ervaringen met me delen? Zijn jullie zelf op bijzondere plekken geweest? En wat deed dat met je? Of maak je op dit moment plannen om voor de eerste keer te gaan? Blader dan beslist even terug naar mijn oudste blogjes. Voor de voorpret! Ik kijk uit naar jullie verhalen.

13 opmerkingen:

  1. Mmm het is nog steeds een droom om de voor mij ultieme Beatlesreis te maken: Liverpool-Hamburg-Londen-New York

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En dat allemaal in één trip: dat klinkt als een droom! Wat een mooi plan, Jan.

      Verwijderen
  2. Er is zoveel moois nog te ontdekken ,met de bus over Penny lane dat gaf mij een bijzonder gevoel en de bezoeken in de huizen van John en Paul een kippevel moment.
    Je mag de Casbah club niet missen ,wij hebben een prive rondleiding van Roag gehad echt geweldig.
    Volgend jaar terug we hebben al geboekt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat gaaf, Sylvia. Ook dat de familie Best nog zo nauw betrokken is bij de Casbah Club. Jij had ook kippenvel bij de Childhood Homes, mooi!

      Verwijderen
  3. Wat een leuk verhaal! Het doet denken aan de zomer van 1988 toen ik mijn vriendin deelgenoot wilde maken van mijn Beatles manie.We bezochten o.a. de huizen van Paul, John en George, Strawberry Fields, Penny Lane. De auto buiten de stad gelaten en op de fiets er op af. Er was destijds nog geen rondtour of National Trust, wel raakten we bij het huis van Paul in gesprek met de toenmalige bewoonster, mrs. Jones.Zij kende de familie goed en vertelde dat, als de moeder van Paul nog had geleefd, ze het vast niet goed had gevonden dat hij op zo'n jonge leeftijd helemaal naar Hamburg ging.Ze liet ons ook een foto zien van Paul en Linda met haar moeder. Helaas heb ik geen foto van haar genomen destijds, wel een paar andere, die ik hierbij /Users/itiebeentjer/Desktop/IMG_1088.JPGvoeg./Users/itiebeentjer/Desktop/IMG_1078.JPG/Users/itiebeentjer/Desktop/IMG_1091.JPG

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Itie, wat een origineel en praktisch idee om gewoon de stad door te gaan fietsen. Misschien moet ik dat bij mijn volgende bezoek ook doen. Dan zie je extra veel! Wat leuk ook dat je contact had met de toenmalige bewoonster van Forthlin Road, dan kom je ook "dicht bij het verhaal"! Je foto's kon ik hier niet zien helaas! Ik weet niet of je BeatlesTalk ook op Facebook volgt, maar daar kun je ze wel als reactie op mijn blogje posten, ben best benieuwd!

      Verwijderen
    2. Hoi Anne, ik zal proberen de foto's op je Facebook pagina te zetten, heb dit nog niet eerder gedaan, dus ik hoop dat het lukt!
      Met vriendelijke groet,
      Itie Beentjer

      Verwijderen
    3. Hoi Anne, heb vorige week 4 foto’s op je fb pagina geplaatst, maar kan ze helaas niet terug vinden, kun jij ze wel zien?
      Groet, itie beentjer

      Verwijderen
    4. Beste Itie, bedoel je op de FB-pagina van BeatlesTalk?

      Verwijderen
    5. Hoi Anne, inderdaad. Het gekke is dat ik ze niet terug kan vinden, dus ik ben bang dat ik iets verkeerd heb gedaan. Heb het commando: plaats een foto gevolgd. Daarna zag ik mijn foto's wel opgenomen worden, echter bij een check zag ik ze niet terug. Is er wellicht een commando bij wat ik heb vergeten? Met dank alvast,
      groet, Itie Beentjer

      Verwijderen
    6. Beste Itie, er zijn meer mensen die het niet voor elkaar krijgen hier foto's te uploaden. Het werkt allemaal niet zo gebruiksvriendelijk met blogger/blogspot. Mocht je op Facebook zitten, dan kun je BeatlesTalk ook "liken" als pagina en daar in je reactie op het betreffende blogje eenvoudig reacties en een foto (of meer) delen. Misschien is dat nog een optie voor je. Anders zou ik het via deze site ook niet weten. Bedankt dat je nog een poging gedaan hebt! :-)

      Verwijderen
  4. Heel leuk verhaal, zoals de meeste van je verhalen :-).
    Ik ben in 2013 met mijn vrouw, dochter en zoon een weekje naar Liverpool geweest, omdat wij 25 jaar getrouwd waren, en heb toen ook een soortgelijke trip gedaan. Wij hebben echter gebruik gemaakt van een huurauto en eigen voorbereiding. Twee volle dagen hebben we besteed aan alle Beatles-plaatsen en -memorabilia en het was fantastisch. Huizen van de jongens, beelden, Penny Lane (wat een saaie straat btw), Strawberry Field, het graf van Eleanore Rigby, enz. Het hek voor John's jeugdhuis (251 Menlove Avenue) is er nog steeds en net als velen voor mij heb ik de jeugdfoto van John daar natuurlijk nagemaakt.
    Bakerstreet en een bezoekje aan de (niet authentieke maar leuk nagemaakte) Cavern Club mocht natuurlijk niet ontbreken, net als een bezoek aan het Beatlesmuseum. Heel leuk daar vond ik de ontzettend melige foto die we hebben laten maken in Sgt. Peppers kledij.
    Verder is Liverpool inderdaad een hele leuke stad. Leuke winkels, de roemruchte kades zijn mooi opgeknapt, we hebben ook volkswijken bezocht en ik ben met mijn dochter naar het Liverpool voetbalstadion geweest. Kortom: zeer de moete waard. En we gaan beslist nog eens terug.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat leuk Ronald, om te lezen hoe jullie Liverpool hebben bezocht en ervaren. Jullie hebben het degelijk aangepakt en echt van de stad genoten, zo te lezen. Ja, Penny Lane is lang en saai, behalve dat stukje bij de Roundabout en de winkeltjes. Mooi dat je je dochter ook nog kennis hebt laten maken met de stad! Bedankt voor je reactie!

      Verwijderen