Soms neem ik 's ochtends buslijn 5 naar mijn werk. Niet omdat ik te lui ben om te fietsen, maar omdat het keihard regent. Moet kunnen dan, hè? Of omdat ik zin heb 's middags helemaal naar huis terug te wandelen. Dat is een uurtje lopen, waarin ik volop frisse lucht kan opsnuiven, wat aan mijn lichaamsbeweging doe en ik ook nog eens naar een leuke podcast kan luisteren. De Fab4Cast bijvoorbeeld. Onlangs mailde Wibo Dijksma van de Fab4Cast me dat hij al een tijdje met een leuk idee voor mijn blog rondliep. Namelijk over Paul McCartney en zijn relatie met het openbaar vervoer en eigenlijk in het bijzonder met de bus. Wibo noemde een aantal voorbeelden en zette me daarmee aan het schrijven.
Met de bus dwars door Liverpool
In november 1964 waren The Beatles weer eens te gast bij de BBC. Interviewer Brian Matthews sprak met hen over de simpele dingen in het leven, die ze vanaf die tijd vanwege hun sterrenstatus al lang niet meer konden doen. Paul McCartney noemde dat hij het miste om een ritje in de bus te kunnen maken. Simpele genoegens van een Liverpoolse jongen, die zijn geboorteplaats veelvuldig doorkruiste met het openbaar vervoer. Graag stapte hij in één van de groene bussen die Harold Harrison, de vader van zijn vriend George, bestuurde. Zittend op het bovendek, verslond Paul het ene boek na het andere, staarde hij over Penny Lane of was hij getuige van de auditie die George (met gitaar) voor John Lennon deed om bij The Quarry Men te mogen spelen. Die scène kennen we uit de film Nowhere Boy. Zo moet dat ongeveer zijn gegaan 's avonds laat in de bus: [filmpje]
A Day In The Life.....rennen naar de bus
Toen we Liverpool bezochten en in Forthlin Road voor het familiehuis van de McCartneys stonden, wees de gids richting Mather Avenue. Het is de doorgaande weg, die uitkomt op Menlove Avenue, waar het huis van John Lennon stond. Wanneer Paul 's ochtends de bus van Mather Avenue moest hebben, zag iedereen hem de straat uit sprinten. Het is de scène die we allemaal kennen uit het middenstuk van A Day In The Life:
Woke up, fell out of bed
Dragged a comb across my head
Found my way downstairs and drank a cup
And looking up I noticed I was late
Found my coat and grabbed my hat
Made the bus in seconds flat
Found my way upstairs and had a smoke
Somebody spoke and I went into a dream
 |
| De groene Liverpoolse bussen die rond de roundabout van Penny Lane cirkelen |
In een interview met Paul Du Noyer sprak McCartney over zijn liefde voor reizen met het openbaar vervoer. Die komt voort uit een verlangen "gewoon mens onder de mensen te zijn". Sinds zijn twintigste weet McCartney zich omgeven met mensen die hem aanstaren, complimenten geven, alles bevestigen dat hij zegt. Een enorm contrast met de plek waar hij opgroeide. Liverpool was een ruige stad, waar de inwoners elkaar vol humor het vuur aan de schenen legden. Kritiek op wat je zei, wie je wel niet dacht dat je was en hoe je er uit zag...het was allemaal aan de orde van de dag. Volgens McCartney vormde hem dat als mens. Het zou de reden zijn waarom hij graag concerten geeft in arbeiderssteden als Pittsburgh, Newcastle en Glasgow. Liever dan voor de witte overhemden en stropdassen uit New York City, zoals hij in het interview vertelde. In het gesprek noemde Paul ook dat hij de dag ervoor, na een première in de West End, gewoon de metro naar huis nam. Geen taxi te krijgen, prima toch? Paul gebruikte de Londense metro overigens als decor voor zijn videoclip voor Press uit 1986: [filmpje]
Midden jaren '60 kochten John, George en Ringo elk een buitenhuis op het platteland bij Londen. Als ware popsterren lieten ze zich bijna dagelijks naar Londen brengen. Meestal was dat in de Rolls Royce van John, wiens chauffeur even een 'rondje buitenwijken' deed om de drie op te halen. Paul McCartney kocht als enige een huis in Noord-Londen, om de hoek bij de Abbey Road Studio's. Hij arriveerde vaak lopend bij de studio. Toen The Beatles hun Get Back-sessies hielden in de Twickenham Studio's en later in het Apple-kantoor aan Savile Row, nam Paul gewoon de bus naar zijn 'werk'. Daarover zong hij letterlijk op zijn album NEW (2013). Met big green bus refereert Macca aan de donkergroene bussen die door Liverpool reden. Paul: I was the kid in Liverpool who went on a bus to the next stop down to Penny Lane and just looked around: who lives there? [filmpje]
On my way to work
I rode a big green bus
I could see everything
From the upper deck
Roll up for the Mystery Tour
Het was Paul McCartney die in 1967 het script voor de film Magical Mystery Tour bedacht. Een ouderwetse bustrip die Engelsen vanuit de stad naar een badplaats in het zuiden maakten. Onderweg in de bus zouden de deelnemers van alles beleven. The Beatles gingen in het najaar van 1967 daadwerkelijk op weg met een bus vol acteurs en figuranten. Een soort real life soap, voordat deze eigenlijk was uitgevonden. Het resultaat was een kleurrijke, maar wat vage avantgardistische film, die in Engeland op Tweede Kerstdag in zwartwit door de BBC op televisie werd uitgezonden. Het was de toeristische bustrip die McCartney kende als kind en die hij graag tot een sprookje verfilmd zag.
 |
| Paul en John in de Magical Mystery Tour-bus |
Kunnen wij hier vanavond optreden?
In de zomer van 1972 besloot Paul met zijn pasgevormde band Wings een grote dubbeldekker te huren en op tournee door Europa te gaan. Wings was toen een beginnend bandje en Paul moest zijn status als live-artiest weer helemaal opnieuw verdienen. In februari van dat jaar had Wings in Engeland geoefend in kleine zaaltjes. De band meldde zich 's middags bij een universiteit en vroeg of ze er 's avonds kon spelen. Een soort verrassingsoverval dus.
Kleine Stella in de box bovenop de bus
Die zomer trok Wings er echt op uit. In juli en augustus reed de Wings-bus door Frankrijk, Zwitserland, Duitsland, Zweden, Noorwegen, Denemarken, België en Nederland. In ons land speelde Paul in De Doelen, het Concertgebouw, de Martinihal en het World Forum. De band, de crew en het jonge gezin McCartney reisde als een stel hippies door Europa. Het bovendek van de bus was open en lag bezaaid met kleurrijke kussens. Tijdens het rijden werd daar gitaar gespeeld, gezongen, van de zonneschijn genoten en voor de kinderen gezorgd. In onderstaand filmfragment zie je de kleine Stella McCartney in de box op het dak van de bus zitten. Paul speelt gitaar, de wind in zijn haren. Heerlijke beelden van een zorgeloze zomer. [filmpje]
Paul had niet alleen wat met bussen. Hij reed zelf oa een Corvette C5, en in de jaren '70 eerst een Lamborghini 400 GT en later in een Lamborghini Espada S2. Het gerucht gaat dat op een dag Linda de handrem vergat aan te trekken en dat de auto in een meer is verdwenen.
BeantwoordenVerwijderen