Look Up: waarom slaat het nieuwe country-album van Ringo Starr zo aan?

Ringo Starr is het jaar 2025 goed begonnen. Met Look Up, zijn nieuwe country-album dat op 10 januari verscheen, speelt hij zich weer behoorlijk in de kijker. De plaat schoot de afgelopen weken regelrecht naar de nummer 1-positie in de Amerikaanse en Britse Americana- en country-charts. Bingo voor Ringo, dacht ik. En het is hem natuurlijk van harte gegund. Als je op je 84ste nog vol overtuiging aan zo'n project begint, dan mag je volop oogsten, vind ik.

Gepolijster

Look Up is het eenentwingste studio-album van Ringo én zijn eerste sinds What's My Name uit 2019. Natuurlijk waren er tussentijdse singles en ep's (waarvan Crooked Boy uit 2024 met kop en schouders boven de rest uitsteekt), maar nu ligt er weer een volledig album. Stiekem had ik gehoopt dat Ringo het extraverte, urgente en haast brutale geluid van Crooked Boy had voortgezet op zijn nieuwe plaat. Dat doet hij niet, al hadden daar ook in de Americana-hoek volop kansen voor gelegen. Nee, het geluid op Look Up is gepolijster en zoeter dan op z'n rootsy voorganger. Over de totstandkoming van de plaat vertelde Ringo het volgende:

I’ve always loved country music. And when I asked T Bone to write me a song, I didn’t even think at the time that it would be a country song – but of course it was, and it was so beautiful.” Ringo recalls. “I had been making EPs at the time and so I thought we would do a country EP -but when he brought me nine songs I knew we had to make an album! And I am so glad we did. I want to thank, and send Peace & Love, to T Bone and all the great musicians who helped make this record. It was a joy making it and I hope it is a joy to listen to.

Cowboy Ringo

Over de lange relatie tussen Ringo Starr en country-muziek ga ik niet te veel meer schrijven. Die is overal uitgebreid gedocumenteerd. Enkele doorkijkjes: Ringo was als kind al verzot op alles dat met Amerika te maken had. Hij keek westerns, droomde van een leven in Amerika, liep tijdens zijn Beatlesjaren in de tuin van zijn landhuis Sunny Heights in Weybridge vaak als Cowboy Ringo met een geweer rond, om een beetje te schieten op oude emmers, nam met The Beatles country-nummers als What Goes On, Act Naturally en Don't Pass Me By op én kwam in 1970 met het country-album Beaucoups of Blues op de proppen.

Smaak
Wanneer ik het nieuwe Look Up naast Beaucoups of Blues leg, hoor ik een andere aanpak. Niet alleen zijn we inmiddels 55 jaar verder (wat een carrière...) maar is Ringo een stuk beter gaan zingen, of in ieder geval beter gecoached dan op Beaucoups of Blues. Maar al werkte Ringo voor Look Up samen met gerenommeerd producer T Bone Burnett (onder andere Bob Dylan, Elton John, BB King en Robert Plant), persoonlijk vind ik de wat meer ongepolijste sound van Beaucoups of Blues toch sympathieker dan die op het keurig geproduceerde Look Up. Maar ja, 't is allemaal een kwestie van smaak natuurlijk. Binnenkort komen Wibo, Jan Cees en Michiel van Fab4Cast met een uitgebreide bespreking van de plaat. Ik ben benieuwd naar hun verhaal!

Cirkel

Want uiteindelijk mag Ringo voor Look Up zijn handen dichtknijpen met zijn oude vriend T Bone Burnett en bijdragers als Alison Kraus, Molly Tuttle en Billy Strings. Al met al levert het een album op dat zeker tot de sterkere platen uit zijn solowerk kan worden gerekend. Misschien door de consistente sound, de inderdaad verzorgde productie, het hoorbare maakplezier of vooral toch ook door het gevoel dat Ringo tegen het eind van zijn lange carrière weer teruggrijpt op zijn oude liefde voor country. Natuurlijk gaat onze Ringo met gemak de 100 aantikken, toch geeft dit country-album mij als luisteraar het gevoel dat zijn muzikale cirkel rond is. Dat het klopt. Misschien leeft dat gevoel breder. En misschien is dát ook de reden waarom Look Up zo aanslaat. Grote afwezige op het album is wat mij betreft George Harrison. Ik weet zeker dat Ringo een hoofdrol voor hem in gedachten had gehad...