zaterdag 13 februari 2021

Hoe The Beatles zestig jaar geleden The Cavern tot hun thuishonk maakten (en er 292 keer speelden)

Afgelopen week werd ik gebeld door de redactie van het NPO Radio 1-programma De Nieuws BV. Het was op 9 februari precies zestig jaar geleden dat The Beatles voor het eerst (als The Beatles) in The Cavern optraden. Of ik daar kort iets over wilde vertellen in de uitzending. "Oh ja? Ik had me dat helemaal niet gerealiseerd," was mijn reactie. Er zijn natuurlijk zoveel data en jubilea die inmiddels vijftig of zestig jaar naar dato de revue passeren. En aangezien de carrière van The Beatles vele mijlpalen kent, kun je bijna elke dag wel zo'n jubileum vieren. Maar ik werkte graag mee. Wat mij betreft kunnen er niet vaak genoeg leuke of bijzondere verhalen over The Beatles verteld worden.





Grote en kleine verhalen
Het aardige van zo'n interview is: je moet je toch even goed voorbereiden. Geen gekke dingen zeggen. En dus op microniveau in de gebeurtenissen op of rond zo'n datum duiken. Wat gebeurde er precies? Waar stonden The Beatles op dat moment in hun levens? In mijn geval vind ik het ook altijd aardig om het verhaal klein en persoonlijk te maken. Dus opperde ik dat het misschien leuk was om dat "grote jubileum" van The Beatles in The Cavern te koppelen aan de persoonlijke herinneringen van één van de eerste meisjes die hen in de muziekkelder zagen optreden: Maggie (Margaret) Price. Daar kwamen we tijdens het korte interview ook nog even over te spreken.



Een groentemagazijn
Wat grappig eigenlijk dat The Cavern in 1957 werd opgericht als jazzclub. Alan Sytner vond een gewelvenkelder in Liverpool, die gebruikt werd voor de opslag van groente en fruit. Geïnspireerd door de Parijse jazzscene, wilde hij er zijn eigen jazzkelder van maken. Het was trouwens als zijn derde club in Liverpool. Met de naamgeving van zijn honk liet Sytner zich inspireren door de Parijse Le Caveau de la Huchette in het Quartier Latin. Een plek waar de groten der aarden speelden: Count Basie, Lionel Hampton. Een podium, wat stoelen, een garderobe, een bar... veel meer was er in Liverpool niet nodig om het groentemagazijn aan Mathew Street in Liverpool tot een muziekclub te maken. The Cavern was ook een échte club: op vertoon van je lidmaatschap kon je er naar binnen. Achttien treden af naar een donkere, wat vochtige ruimte, waar de muziek ongetwijfeld keihard tegen de stenen gewelven knalde.




Van skiffle naar rock 'n' roll
Mooi eigenlijk, hoe het profiel van The Cavern van jazz, via de crossover-muziekstijl skiffle (folk, blues, jazz) langzaam maar zeker veranderde in "rock 'n' roll". Toen The Quarrymen er in augustus 1957 hun eerste optreden kregen, speelde deze oer-Beatlesformatie er ook de populaire skiffle-muziek van die tijd. Nigel Walley, op theekistbas, was de linking pin geweest om het optreden via familiecontacten met Alan Sytner geboekt te krijgen. De opkomst van rock 'n' roll was niet te stuiten. Net als John Lennon, die het lef had om tijdens het optreden van The Quarrymen in The Cavern, toch af te tellen voor een nummer van Elvis Presley. Daarmee overtrad hij de regels van Sytner. De jongens hoefden het eerstvolgende jaar niet meer optredens te rekenen.

Alan (Néé, géén rock 'n'r roll) Sytner



Nieuwe impuls
Toen Alan Sytner zijn club aan Ray McFall verkocht en zelf naar Londen vertrok, ontstond er in 1959 meer lucht in de programmering. Al snel introduceerde McFall de zogenaamde Beat Nights, waarmee hij nieuwe artiesten en ongetwijfeld een nieuw publiek naar zijn kelder lokte. Met de komst van dj en promotor Bob Wooler, die zich actief met de lunchtime sessions in de club ging bemoeien, werd The Cavern langzaam maar zeker een plek waar de Merseybeat op doordeweekse dagen bereikbaar werd voor jongeren die om de hoek werkten. Om 12 uur trokken ze hun jas aan en spoedden ze zich naar Mathew Street. 





Maggie rende naar The Cavern
Zo ook de 15-jarige Maggie Price, die tot de eerste groep meisjes (Cavernites) hoorde. Zij en haar vrienden genoten in hun middagpauze van The Beatles, die inmiddels zeer frequent door Bob Wooler voor de sessies geboekt werden. Dat had ook een praktische reden: de band was vaak al bezet tijdens de Beat Nights op de woensdagavonden. Hoewel The Beatles ook wel avondoptredens in The Cavern deden, waren de lunchtime sessies toch anders, denk ik. Wellicht trokken de jongens er een ander publiek mee: jongere tieners, mensen die in de binnenstad werkten. Voor de jonge Maggie waren The Beatles in ieder geval heel bereikbaar, wanneer ze in haar middagpauze van Woolworths in 284 stappen naar de trap van The Cavern rende. Maggie sprak ik een paar jaar geleden in Liverpool, waarna ik haar verhaal optekende.





Historische beelden
Voor The Beatles was The Cavern een springplank. Net als hun concertreeksen in Hamburg. Door de grote hoeveelheid beschikbare optredens maakte de band in korte tijd een groot aantal vlieguren, zoals Yorick van Norden afgelopen week ook op Radio 1 vertelde. Elke band die intensief optreedt, wordt beter, strakker en professioneler. Dat gold ook zeker voor The Beatles. Stuart Sutcliffe bleef uiteindelijk achter in Hamburg, Brian Epstein nam de jongens onder hun hoede, Pete Best werd vervangen door Ringo Starr en eigenlijk was de band er hélemaal klaar voor toen de crew van Granada Television op woensdag 22 augustus 1962 filmopnamen van The Beatles in The Cavern kwam maken. 




Een tijd die je mee had willen maken
De inmiddels historische beelden blijven geweldig om te zien. Ze doen je verlangen naar een tijd die je had mee willen maken. Dat appte later ook Natasja Gibbs, presentator van De Nieuws BV aan haar redacteur, begreep ik. We waren in het gesprek even helemaal in The Cavern. 

Wil je het gesprek terugkijken? Klik dan op deze link en druk op de blauw/witte afspeelknop.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten