zaterdag 22 februari 2020

Over Girl en de Griekse muziek die John Lennon beïnvloedde

Als ik de eerste seconden van het Beatlesnummer Girl hoor, benemen ze me als luisteraar bijna de adem. Ben ik de enige, of herkennen jullie deze reactie bij dit specifieke liedje? Misschien is het de stem van John Lennon, of het plotselinge begin. Met de eerste regels word je als luisteraar direct het nummer ingezogen: is there anybody going to listen to my story... Je spitst je oren, dat verhaal wil je inderdaad wel horen.


Eén van de sleutelnummers van Rubber Soul
Girl was het laatste nummer dat The Beatles opnamen voor hun elpee Rubber Soul, waaraan ze in de herfst van 1965 een aantal weken intensief werkten. Die sessies kwamen in de tweede week van november tot een eind. Het album moest in productie, om overal op tijd onder de kerstboom te liggen. Met de warme, akoestische sound is Girl één van de sleutelnummers van het geliefde Rubbel Soul-album. McCartneys basgitaar uitgezonderd, werd Girl volledig met akoestische instrumenten ingespeeld. De meerstemmige zang en bijzondere achtergrondvocalen maken van het nummer, dat slechts tweeëneenhalve minuut duurt, een intense luisterervaring. 



Een afhankelijke of onafhankelijke vrouw?
In Girl lijkt John Lennon op zoek te zijn naar zijn ideale vrouw die voor hem een mix vertegenwoordigt van afhankelijkheid (When I think of all the times I tried so hard to leave her, she will turn to me and start to cry) en onafhankelijkheid (When you say she's looking good, she acts as if it's understood, she's cool). In 1980 zou Lennon in een interview met Rolling Stone Magazine terugblikken op het schrijfproces. Daarbij noemde hij de Girl, over wie het nummer handelt, een droomvrouw die slechts in zijn fantasie bestond en die hij enkele jaren later in Yoko Ono daadwerkelijk vond.


Het vraag- en antwoordspel van Lennon en McCartney
Het is algemeen bekend dat Lennon en McCartney elkaar als songschrijvers enorm inspireerden en uitdaagden. Na het horen van McCartneys folk-achtige Michelle, zou Lennon met Girl zijn eigen variant op het thema hebben willen schrijven. Hoewel Paul McCartney al jaren met het Michelle-thema onder zijn arm liep (en het vast vele malen tokkelde), werd het fransige liedje een week eerder in EMI Studio 2 door The Beatles opgenomen. Lennon antwoordde McCartney met een nummer dat eerder op de Oost-Europese, in het bijzonder Griekse, volksmuziek gestoeld was. Zijn inspiratie leek daarbij niet alleen van Paul te komen, maar ook van iemand anders.

Lennon en McCartney in november 1965
bij de tv-special "The Music of Lennon and McCartney"

Griekse melodielijntjes
Op 16 juli 1963 waren The Beatles te gast bij BBC Radio en namen zij het nummer The Honeymoon Song op. Dat liedje was in 1959 het themanummer van de film Luna de Meil, uitgevoerd door Marino Marini and his Quartet). McCartney wist wel raad met de zoetgevooisde vocalen. In de traditie van Besame Mucho en A Taste of Honey legden The Beatles ook dit staaltje amusementsmuziek vast. George Harrison kopieerde daarbij de wat Grieks aandoende gitaarlijntjes, die zo op een bouzouki gespeeld hadden kunnen worden. De Griekse connectie was niet toevallig. The Honeymoon Song werd geschreven door Mikis Theodorakis, die in 1964 nog meer bekendheid zou verwerven met zijn arrangementen voor de film Zorba The Greek. In onderstaande filmpjes kun je horen hoe Theodorakis' versie van The Honeymoon Song klonk en wat The Beatles er bij de BBC van maakten. Het liedje liet Paul McCartney overigens niet los. Hij produceerde het ook voor Mary Hopkins album Postcard in 1969.








Adem in, adem uit
Blijkbaar bleef dat Griekse thema ook in John Lennons herinneringen rondzwerven, toen hij naar een arrangement zocht voor Girl. Behalve die folky gitaarlijntjes bevat Girl ook mooie muzikale overgangen, waarbij de coupletten in C-mineur overgaan naar de refreinen in Eb-majeur. In de achtergrondzang schepten The Beatles er genoegen in voor de luisteraar het midden te houden tussen ti-ti-ti-ti en tit-tit-tit-tit, waarbij het aannemelijk is dat er melige opzet in het spel was. Het inademen na het zingen van Girl bleek ook een originele vondst. Zoals ik al schreef: adembenemend mooi.



2 opmerkingen:

  1. Ik vond en vind Girl een juweeltje en beter en mooier dan Michelle. Overigens heb ik het achtergrondje titititi altijd als tututututu beluisterd en dit nooit als grappig ervaren. Maar dat is persoonlijk, natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is wel degelijk tit-tit-tit-tit... naar McCartneys eigen zeggen geïnspireerd op The Beach Boys die la-la-la zongen; het meer kinky tit-tit-tit kon gemakkelijk weggezet worden als dit-dit-dit als het erop ankwam de goegemeente te sussen.

    BeantwoordenVerwijderen