Toen de Amerikaanse Francie Schwartz in het voorjaar van 1968 door Rolling Stone Magazine bladerde, viel haar oog op een advertentie van Apple Corps. Daarin nodigden The Beatles iedereen met een creatief talent of een goed idee uit om zich bij hen te melden. De advertentie zette de jonge Amerikaanse aan tot een reis naar Londen. Met een filmscript onder haar arm meldde ze zich vervolgens op 3 april 1968 bij de Apple-burelen aan 95 Wigmore Street in Londen. Francie had geluk, want liep daar direct Paul McCartney tegen het lijf. Precies de Beatle die ze op het oog had om haar idee tot uitvoering te brengen. Want misschien kon Paul, met zijn talent voor romantische melodieën, wel een prachtige soundtrack schrijven voor haar film.
Tweede afspraak
Charming, bright and flirtatious: zo omschreef Francie Schwartz de destijds 25-jarige Paul. Zelf was ze een jaar of twee jonger dan hij. Al snel volgde een tweede afspraak en werd het filmscript terzijde geschoven. Francie kreeg een baan bij Apple, als rechterhand van persofficier Derek Taylor. Ook begonnen zij en Paul een relatie. McCartney was in die tijd nog verloofd met Jane Asher, die regelmatig lange periodes van huis was, vanwege haar succesvolle acteercarrière. In het voorjaar en de zomer van dat jaar waren Francie en Paul vaak samen. Op de Apple-burelen, in de studio aan Abbey Road én om de hoek, in Pauls huis aan Cavendish Avenue.
Achtergrondkoortjes op Revolution 1
Zo was Francie aanwezig bij verschillende sessies voor het White Album, waaraan die periode hard gewerkt werd. En zo zong Francie samen met George Harrison begin juni de achtergrondkoortjes van Revolution 1 in. Ook is ze te zien op filmbeelden, zittend naast Paul die Blackbird speelt. Francie beschouwde zichzelf niet als Beatlesfan, maar was wel geïntrigeerd door de band. Ze was aanvankelijk onder de indruk van McCartney, maar ontdekte die zomer ook hoe slecht hij in zijn vel zat. Zo zou hij zich lange tijd behoorlijk instabiel gedragen. Ik hoorde het Francie vertellen in een interview dat ze in 2006 gaf aan Hans Schiffers van (NPO) Radio 2. Het kwam me niet onbekend voor. Er zijn meer bronnen die melden dat Paul medio 1968 mentaal niet zijn 'finest hour' had, terwijl hij de eerste tekenen zag van het uiteenvallen van The Beatles.
Inspiratie voor Hey Jude
In datzelfde interview vertelde Francie trouwens dat een indringend gesprek tussen haar en Paul zijn weerklank vond in de tekst van Hey Jude. McCartney vertelde haar dat hij moeite had met écht menselijk contact, waarop Francie antwoordde: "You don't let anyone get under your skin." Het is natuurlijk best goed mogelijk dat Paul zowel die ene zin als het bekende verhaal van Cynthia en Julian Lennon gebruikte als inspiratie voor Hey Jude. Ik vond het een interessant detail en bovendien een aannemelijk verhaal. Waarom zou dat niet zo kunnen zijn?
Kleding en kookboeken
Francie en Paul waren vijf maanden bij elkaar. Ondertussen strandde Pauls relatie met Jane, die onverwacht binnenstapte aan 7 Cavendish Avenue en na een paar tikken op de dichte slaapkamerdeur besloot rechtsomkeert te maken, om er nooit meer terug te keren. Ze vroeg haar moeder om haar kleding en kookboeken op te halen en repte daarna nooit meer een woord over haar jaren met Paul. Daarna was Cavendish Avenue tijdelijk een plek waar ook John en Yoko introkken. En zo woonde Francie tijdelijk onder één dak met de andere drie. Uiteindelijk strandde haar relatie met Paul, waarna Linda Eastman prominenter in beeld kwam.
Body Count
Wel besloot Francie haar memoires uit te brengen. Met hulp van Jann Wenner (Rolling Stone Magazine) publiceerde ze 'Body Count', over haar tijd met Paul McCartney. Het is momenteel één van de moeilijkst te verkrijgen 'Beatlesboeken'. Van Jan Cees ter Brugge (Fab4Cast) hoorde ik dat hij het ooit in zijn bezit had, maar het kwijtraakte doordat hij zijn uitgeleende exemplaar nooit terugkreeg. Mocht iemand het nog in de kast hebben staan... Jan Cees is er ongetwijfeld blij mee. Francie Schwartz, uiteindelijk, concludeerde dat Paul vooral op zoek was naar een vrouw die in hem alles kon bijstaan. Die vond hij in Linda Eastman.
Een brief aan Paul
Francie ging verder met haar leven. Ze hield contact met George Harrison en ging nog eens op de thee bij Yoko in New York. Ook besloot ze Paul tijdens zijn verloving met Heather Mills nog een brief te schrijven. Wat daar in stond, vertelt Francie in haar gesprek met Hans Schiffers. Je kunt het beluisteren als je Petje Af-donateur bent of wordt van Fab4Cast. Daarmee steun je de podcast en krijg je toegang tot exclusieve afleveringen. Warm aanbevolen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten