Eerder dit jaar was ik met Wibo Dijksma van de podcast Fab4Cast anderhalve week in de Verenigde Staten. We maakten opnamen voor het vijfde seizoen van de NPO-podcast 'De Laatste Dagen Van...' dat dit jaar in het teken staat van bluesrock-zangeres Janis Joplin. Tijdens die reis verbleven we ook enkele dagen in Los Angeles, waar we -tussen de bedrijven door- zoveel mogelijk Beatleslocaties bezochten. De connecties tussen de (solo)Beatles en Los Angeles zijn namelijk talrijk. Tussen de Hollywood Hills, de platenstudio's, de hotels en concertpodia staan heel wat voetstappen van John, Paul, George en Ringo. Wij doken in een aantal van deze verhalen. Je hoort ze terug in de podcast die we voor Fab4Cast maakten. In deel 1 van dit blog-tweeluik kun je alvast beginnen met lezen.
Het begin…februari 1964
De eerste Beatle die in Amerika arriveert is George Harrison. In september 1963 bezoekt hij zijn oudere zus Louise, die in Benton (Illinois) is gaan wonen. George kan er op dat moment nog volledig anoniem over straat. Dat verandert na de tv-optredens en concerten die The Beatles in februari 1964 in de States doen. Daarmee verzilveren ze hun doorbraak in Amerika. Die maand doen ze New York, Washington en Miami aan. The Beatles zijn dan nog niet aan de westkust te vinden. Daar komt later dat jaar verandering in. Want in augustus en september 1964 stuurt Brian Epstein The Beatles op een uitgebreide tournee door Noord-Amerika. Tussen 19 augustus en 20 september geven ze maarliefst 32 concerten. Daarbij komt ook de westkust in beeld. Op 23 augustus 1964 treden The Beatles op in de Hollywood Bowl, in Los Angeles.
 |
| Persconferentie, Los Angeles International Airport, 1964 |
Een extra hypotheek en uitgesteld live-album
Die concerten vinden plaats omdat de plaatselijke promotor Bob Eubanks financieel garant staat door een extra hypotheek van 25.000 dollar op zijn huis te nemen. De 26-jarige Eubanks is op dat moment discjockey bij KRLA Radio en bovendien eigenaar van diverse nachtclubs. De promotor hoeft zich geen zorgen te maken over de belangstelling voor de show. Het concert is binnen 3,5 uur uitverkocht. Toch wordt hij niet rijk van zijn investering. Later vertelt hij slechts 4000 dollar aan het concert te hebben overgehouden, vanwege de hoge beveiligingskosten en de lage ticketprijzen (drie tot zeven dollar). De audio van het Beatlesconcert wordt opgenomen, met als doel er een live-album van te maken. Het album zou pas in 1977 verschijnen, lang na het uiteengaan van The Fab Four. Men vindt de opnamekwaliteit van de concerten uit 1964 namelijk onvoldoende voor een integrale release. Het live-album zal dan ook nummers bevatten van de opgenomen concerten die er een jaar later, in augustus 1965, plaatsvinden.
 |
| Bob Eubanks houdt een persconferentie in de Cinnamon Cinder Nightclub, voorafgaand aan het concert van The Beatles in The Hollywood Bowl. Foto-credit: Vincent Vigil |
Geen hotel maar een privé-villa
Aanvankelijk zouden The Beatles in Los Angeles hun intrek nemen in het Ambassador Hotel. Daar had men niet zoveel oren naar het beroemde bezoek. Het hotel cancelt de boeking, uit angst voor enorme mensenmassa's voor de deur (en voor alle problemen die dat met zich meebrengt). De van oorsprong Engelse acteur Reginald Owen, die datzelfde jaar een rol vertolkt in Mary Poppins, komt met een oplossing. Owen is inmiddels naar Amerika verhuisd en biedt The Beatles zijn huis in Bel Air aan. Voor een huur van duizend dollar kunnen ze er terecht. Het is de plek waar John met zijn kleren aan in het zwembad springt. We zien het terug op de foto's die er gemaakt worden. Net als van The Beatles die, verkleed als cowboys en indianen, spelen met de speelgoedpistolen. Een cadeautje van Elvis, via Colonel Tom Parker. Maar ook in Bel Air is de groep is niet veilig voor de fans. Bij villa aan 365 Saint Pierre Road staat al snel een groep gillende tieners voor de hekken.
In 1965 keren The Beatles terug
Het eerste bezoek aan Los Angeles smaakt naar meer en in 1965 keren The Beatles dan ook terug naar de Amerikaanse metropool. Opnieuw zijn op tournee door de VS, maar wel in een iets aangepaste vorm. Omdat het tourschema van 1964 wel erg vol was, geeft Brian Epstein zijn mannen bij hun volgende Amerika-bezoek een adempauze van zes dagen. Daarvoor huurt hij een huis in Los Angeles, aan 2850 Benedict Canyon Drive. Het is opnieuw eigendom van iemand uit de filmwereld, namelijk van actrice Zsa Zsa Gabor. The Beatles arriveren er in de vroege uren van 23 augustus 1965, na hun show in Portland (Oregon). Het huis van Gabor is een grote villa, in Spaanse stijl, verstopt in de heuvels.
Klauteren via de kloof
Heel even wanen John, Paul, George en Ringo zich onbespied, in hun luxe onderkomen. Zes dagen bijkomen. Pas om twee uur 's middags opstaan en dan lekker zonnen, zwemmen en genieten van het mooie uitzicht over Benedict Canyon. Het klinkt als een droom. Toch blijf het niet lang rustig. De verblijfplaats lekt uit en al snel proberen fans de steile kloofwand bij de villa te beklimmen. Anderen, onder wie een aantal journalisten, huren een helikopter om een glimp van The Beatles op te vangen. Om te voorkomen dat het uit de hand loopt, stuurt de lokale politie twaalf agenten én aanvullend veiligheidspersoneel van het bedrijf Burns Agency om de villa te bewaken.
 |
| Fans bij 2850 Benedict Canyon Drive |
Inspiratie voor She Said, She Said
Zelf op stap gaan in Los Angeles? Het is vrijwel onmogelijk voor de band. Maar Paul wil dat juist wél. Bén je een keer in LA, zie je nog steeds niets. Dus besluit Paul om vermomd, samen met chauffeur Alf Bicknell wat rond te gaan rijden. Toch zijn The Beatles voornamelijk in hun villa te vinden, waar ze dan maar mensen uitnodigen om naar hen toe te komen. Bijvoorbeeld actrice Eleanor Bon, die de vrouwelijke hoofdrol in de film Help! speelt. Ook folkzangeres Joan Baez zoekt The Beatles op. Net als Roger McGuinn en David Crosby van The Byrds. Met McGuinn en Crosby gebruiken John, George en Ringo LSD.
John Lennon wijst Peter Fonda de deur
Onder invloed van die drug vertelt George Harrison de tevens aanwezige acteur Peter Fonda over zijn doodsangsten. Peter besluit George gerust te stellen; hij vertelt hem over een schietongeluk uit zijn eigen jeugd, dat hem bijna het leven kostte. Daarbij gebruikt hij de woorden: 'I know what it's like to be dead. Het irriteert John Lennon en hij vraagt Fonda op te houden over het onderwerp. Daarbij stelt hij de acteur de vraag: 'Who put all that shit in your head?' en 'You're making me feel like I've never been born'. Het zijn zinnen die menig Beatlesliefhebber als muziek in de oren klinken. We vinden ze terug in het nummer She Said, She Said. Als Peter Fonda ook nog eens het litteken laat zien, dat hij aan zijn operatie heeft overgehouden, wordt het John te veel. Fonda kan vertrekken, bekend acteur of niet.
 |
| The Beatles met Joan Baez en David Crosby |
De ontmoeting met Elvis
Ook de ontmoeting tussen The Beatles en Elvis Presley vindt plaats in Los Angeles. Het is 27 augustus 1965 als de vijf grootste sterren uit de popmuziek een avondje met elkaar doorbrengen. Vanuit hun 'Spaanse villa' worden The Beatles naar het huis van Elvis aan Perugia Way in Bel Air gebracht. Helaas bestaat het pand niet meer. Het werd gesloopt in de jaren tachtig. The Beatles arriveren er rond elf uur in de avond. Ze treffen Elvis voor de televisie aan. Geluid uit, basgitaar op schoot, zijn hele entourage om hem heen. De ontmoeting verloopt bijzonder stroef. Er wordt niet veel gesproken. Dan zegt Elvis: 'If you damn guys are gonna sit here and stare at me all night, I’m gonna go to bed.' Zijn uitnodiging wordt door John beantwoord, met een rake vraag: 'Waarom zing je tegenwoordig alleen maar ballads, voor films? Waar is die good old rock ‘n’ roll gebleven?'
Jammen en poolen
Elvis' antwoord moet ik je schuldig blijven, maar het ijs is gebroken. Er worden tourverhalen uitgewisseld en vervolgens laat Elvis een paar gitaren brengen, om met The Beatles te jammen. Het vijftal speelt Cilla Blacks You're My World en het Beatlesnummer I Feel Fine. Ringo kan niet veel beginnen, maar trommelt een beetje mee op het meubilair. Elvis heeft nog steeds zijn basgitaar om en zegt: 'Zie je, ik oefen erop!' waarop Paul antwoordt: 'Don't worry, onder ons gezegd: ikzelf en Brian Epstein maken een ster van je.' En zo krijgt de avond, of beter gezegd: de nacht, toch nog een redelijk ontspannen karakter. The Beatles spelen een potje pool met Elvis' entourage en worden voorgesteld aan Priscilla Presley. Ondertussen probeert Brian Epstein met Colonel Tom Parker te regelen dat hij Elvis kan vertegenwoordigen bij een tour door Engeland. We weten natuurlijk dat die er nooit zou komen. Parker had zijn eigen redenen om Elvis niet buiten de Verenigde Staten te laten optreden.
 |
| The Beatles bij het huis van Elvis Presley |
Een tafellamp en pistoolholsters
Rond vier uur 's nachts vertrekken The Beatles. Bij de deur roept John nog: 'Zank you for ze muzik. Long live The King!' en The Beatles nodigen Elvis uit om bij hen op bezoek te komen, in hun huis in Benedict Canyon. Maar Elvis houdt het voor gezien. De volgende avond komen alleen zijn bodyguards op bezoek. Wel gaan The Fab Four uiteindelijk niet met lege handen terug naar Engeland. Ze krijgen van The Colonel nog allerlei cadeaus mee: Elvis' albums, een tafellamp en een aantal pistoolholsters. Maar uiteindelijk kijken The Beatles met een gevoel van teleurstelling terug op hun ontmoeting met Elvis. Ze vinden hem mat en weinig onderhoudend. Niet die jonge rock 'n' roll-god die ze sinds hun jeugd habben aanbeden. 'It was like meeting Engelbert Humperdinck,” zou John Lennon later zeggen. Misschien onderstreept het wel de gedachte dat je je grote idolen nooit moet ontmoeten. De illusie is vaak mooier dan de werkelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten